Arsenał w Stargardzie Szczecińskim
Z Wikipedii
Arsenał (lub Zbrojownia) budynek położony w południowej części Starego Miasta, o wymiarach 12,3 x 16,5 m, powstały ok. roku 1500. Ściany zostały udekorowane (podobnie jak baszta Morze Czerwone) układanymi z cegły zendrówki pasami rombowymi
Budynek początkowo jednokondygnacyjny w różnych okresach zmieniał swoją funkcję. W celu zwiększenia powierzchni z czasem wprowadzono drewniany strop, tworząc dwie kondygnacje. W przyziemiu znajdował się magazyn – zbrojownia, a pierwsze piętro służyło jako warsztat naprawy i produkcji sprzętu wojskowego.
Po pożarze w 1635 roku rozpoczęto przebudowę arsenału, w czasie której oparto sklepienie na dwóch sześciobocznych filarach. Powrócono także do konstrukcji jednopoziomowej. W XIX wieku ponownie przebudowano zbrojownie przystosowując ja do więzienia. W czasie I wojny światowej obiekt uległ zniszczeniu, a odbudowany został dopiero w 1936 roku. Arsenał ponownie uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.
Zbrojownię odbudowano w latach 1974 – 1977 a jej wnętrza przystosowano do funkcji Archiwum Państwowego.
Stargardzki arsenał stanowi unikat na Pomorzu, ponieważ w żadnym z miast nie zachowała się budowla o podobnym przeznaczeniu.
Kościół Mariacki • Kościół św. Jana • Kościół św. Ducha • Kościół św. Krzyża • Kościół Przemienienia Pańskiego • Cerkiew śś. Piotra i Pawła • Mury obronne • Brama Pyrzycka • Brama Wałowa • Brama Młyńska • Brama Świętojańska • Baszta Morze Czerwone • Baszta Tkaczy • Baszta Białogłówka • Ratusz miejski • Arsenał • Basteja • Krzyż pokutny • Odwach • Spichlerz • Plebania Kolegiaty NMP • Dom Protzena • Dom Rohledera • Dom Strzelecki • Dom Zakonny Towarzystwa Chrystusowego • Willa Karowów • Wieża ciśnień • Mały Młyn • Czerwone Koszary • Dworzec kolejowy • Stargardzka Kolej Wąskotorowa • Kolumna Zwycięstwa •
