Atmosfera wzorcowa

Z Wikipedii

Atmosfera wzorcowa, atmosfera standardowa (ang. International Standard Atmosphere, ISA) jest to pionowy, umowny rozkład ciśnienia, temperatury, gęstości i lepkości kinematycznej powietrza oraz prędkości dźwięku przyjęty za wzorzec międzynarodowy do porównywania wyników badań statków powietrznych i zespołów napędowych przeprowadzanych w różnych warunkach. Parametry atmosfery wzorcowej są obliczane przy założeniu, że atmosfera jest układem statycznym, powietrze jest gazem suchym, a jego skład chemiczny nie zależy od wysokości. Ponadto przyjmuje się stałe wartości graniczne dla wysokości równej poziomowi morza:

• temperatura: 288,15 K (15°C)
• ciśnienie: 1013,27 hPa
• gęstość: 1,225 kg/m³
• lepkość kinematyczna: 1,461x10-5 m²/s
• prędkość dźwięku: 340,3 m/s

Do obliczania parametrów atmosfery wzorcowej przyjmuje się pionowy gradient temperatury wynoszący -6,5 K/Km (°C/km) do wysokości 11km. Od 11 km do 20 km przyjmuje się stałą temperaturę 217,65 K (-56,5°C), a od 20 do 32 km dodatni gradient wynoszący 1K/km.

Wiele przyrządów pokładowych jest skalowanych w oparciu o założenia atmosfery wzorcowej, np. wysokościomierze barometryczne wskazujące wysokość na podstawie ciśnienia statycznego.

Linki zewnętrzne

• http://www.desktopaero.com/appliedaero/appendices/stdatm.html - Standard Atmosphere Computations