Augustyn Locci

Z Wikipedii

Augustyn Locci (ur. ok. 1601, zm. 1660) - włoski inżynier-machinista, scenograf, projektant kostiumów, dekorator wnętrz, architekt na dworze Wazów.

Syn umbryjskiego szlachcica z Narni, Erasmo Locciego i Rzymianki Vittorii Raymundi. Do Polski przybył około 1632. Około 1639 ożenił się z Urszulą Dorotą z Gizów. W 1642 opracował projekt kolumny Zygmunta III Wazy oraz koncepcję usytuowania jej w przestrzeni miasta.

Augustyn miał pięcioro dzieci: Augustyna Wincentego, Cecylię, Franciszka, Kazimierza i Jana. Pierwszym dzieckiem Augustyna był Augustyn Wincenty Locci (ok. 1640 - przed 1737), m.in. twórca Pałacu w Wilanowie.

Augustyn Locci przez ponad ćwierć wieku pracował dla dynastii Wazów. Był osobą znaczącą i wpływową na dworze. Królowie Władysław IV i Jan Kazimierz bywało, że się u niego zapożyczali. Locci był właścicielem dwóch kamienic w Rzymie - jednej przy Palazzo Farnese, drugiej przy kościele San Andrea della Valle, o których wspomniał w swoim testamencie z 1660. Żona Augustyna - Urszula - pochodziła z bogatego, mieszczańskiego rodu Gizów. Locci z rodziną mieszkał na Zamku Królewskim w Warszawie.

Dorobek artystyczny Augustyna Locciego jest niewątpliwie niedoceniony i przysłonięty dokonaniami syna, architekta króla Jana III Sobieskiego. Augustyn Locci był projektantem sali teatralnej oraz brał udział w przebudowie apartamentów Władysława IV na Zamku Królewskim. Był autorem wielu scenografii teatralnych.