Auto ptr

Z Wikipedii

auto_ptr to wzorzec klasy sprytnego wskaźnika dostępny w bibliotece standardowej C++ (zadeklarowany w nagłówku <memory>) udostępniający podstawową funkcjonalność RAII dla zwykłych surowych wskaźników.

Wzorzec klasy auto_ptr opisuje obiekt przechowujący wskaźnik do zaalokowanego obiektu typu Typ*, dbając o to żeby obiekt na który ten wskaźnik wskazuje został automatycznie zniszczony po opuszczeniu zasięgu.

W większości sytuacji preferowany zamiast auto_ptr jest wzorzec shared_ptr proponowany w Technical Report 1 i dostępny w bibliotece Boost.

[edytuj] Deklaracja

Klasa auto_ptr jest deklarowana w standardzie ISO/IEC 14882, sekcja 20.4.5 jako:

namespace std {

    template <class Y> struct auto_ptr_ref {};


    template<class X>
    class auto_ptr {
    public:
        typedef X element_type;

        // 20.4.5.1 construct/copy/destroy:
        explicit           auto_ptr(X* p =0) throw();
                           auto_ptr(auto_ptr&) throw();
        template<class Y>  auto_ptr(auto_ptr<Y>&) throw();

        auto_ptr&                      operator=(auto_ptr&) throw();
        template<class Y> auto_ptr&    operator=(auto_ptr<Y>&) throw();
        auto_ptr&                      operator=(auto_ptr_ref<X> r) throw();

        ~auto_ptr() throw();

        // 20.4.5.2 members:
        X&     operator*() const throw();
        X*     operator->() const throw();
        X*     get() const throw();
        X*     release() throw();
        void   reset(X* p =0) throw();

        // 20.4.5.3 conversions:
                                   auto_ptr(auto_ptr_ref<X>) throw();
        template<class Y> operator auto_ptr_ref<Y>() throw();
        template<class Y> operator auto_ptr<Y>() throw();
    };

}

[edytuj] Semantyka

Klasa auto_ptr ma semantykę ścisłej własności co oznacza że instancja auto_ptr jest jedynym właścicielem obiektu na który ona wskazuje. Przy kopiowaniu auto_ptr, źródłowa instancja ustawia się na wartość null. Przykład:

      int *i = new int;
      auto_ptr<int> x(i);
      auto_ptr<int> y;

      y = x;

      cout << x.get() << endl;
      cout << y.get() << endl;

Ten kod wypisze dla pierwszego obiektu auto_ptr adres NULL i inny adres dla drugiego, pokazując, że obiekt źródłowy utracił referencje podczas przypisania (=). Nie powinno się wykonywac operacji delete na źródłowym wskaźniku i, bo zostanie on usunięty przez drugi auto_ptr.

Trzeba zauważyć, że obiekt wskazywany przez auto_ptr jest usuwany przez operator delete; oznacza to że auto_ptr można używać tylko dla wskaźników uzyskanych przez operator new. Wyłącza to wskaźniki zwracane przez malloc/calloc/realloc i operator new[].