Autobiografia jogina
Z Wikipedii
"Autobiografia Jogina" - autobiografia Paramahansy Yoganandy wydana po raz pierwsza w 1946 roku. Opisuje przygody autora na drodze duchowej (spotkania ze świętymi, cuda). Zawiera również opisowe fragmenty, na tematy filozoficzno-religijne, z uwypukleniem dialogu międzyreligijnego oraz faktów na temat Krija Jogi i kultury hinduistycznej.
[edytuj] Fabuła
- Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Paramahansa Yogananda urodził się 5 stycznia 1893 roku, pod imieniem Mukunda Lal Ghosh, w rodzinie bramińskiej. Już jako dziecko był bardzo pobożny i fascynował się religią.
Gdy był chłopcem umarła jego matka. Później miał mistyczną wizję jego ulubionej bogini, która podarowało mu zmaterializowany amulet struktury astralnej. Mukunda bardzo cenił sobie ten amulet i zawsze nosił go na szyi.
We wczesnym dzieciństwie doświadczył kolejnego cudu - bilokacji dokonanej przez Swamiego Pranabanandę. To wydarzenie bardzo go zdumiało.
Jakiś czas później, jego fascynacja joginami i medytacją doprowadziło go do próby ucieczki w Himalaje wspólnie ze swoim kolegą. Jednak obydwaj chłopcy zostali złapani i przyprowadzeni do domu.
W okresie swego dzieciństwa i młodości Mukunda spotykał wielu mędrców, świętych i joginów oraz oglądał prezentowane przez nich cuda. Spotkał także wybitnego indyjskiego naukowca - Dźagadiśa Ćandra Bose.
Po jakimś czasie spotkał swego mistrza - Śri Jukteśwara Giri i po trzydziestu dniach (w czasie których odbył ze swoim kolegą cudowną przygodę w Bryndabanie) przybył do jego ashramu i zamieszkał tam.
Później jednak, Jogananda uciekł z ashramu Śri Jukteśwara w poszukiwaniu nowego mistrza. Pragnął, aby jego nowym mistrzem został Ram Gopal Mazumdar. Jogananda odszukał go, jednak ten polecił Joganandzie wrócić do Śri Jukteśwara. Jogananda posłuchał się Ram Gopala Mazumdara.
Później książka Joganandy opisuje serię cudów Śri Jukteśwara, których był świadkiem przebywając w ashramie.
[edytuj] "Autobiografia jogina" w popularnej kulturze
Książka była inspiracją dla progresywnej grupy Yes, która w oparciu o fragmenty (i przypisy) "Autobiografii jogina" stworzyła w 1973 płytę Tales from Topographic Oceans.