Azotek boru
Z Wikipedii
Azotek boru (BN) – nieorganiczny związek chemiczny boru i azotu, zsyntezowany po raz pierwszy w 1842 roku.
Duże znaczenie ma regularny azotek boru (cBN) (borazon) – supertwardy materiał ścierny, wytworzony po raz pierwszy w 1957 roku przez RH w USA, przy pomocy aparatury stosowanej do uzyskiwania syntetycznych diamentów. Twardość kryształów borazonu oceniana jest na 90 do 95% twardości diamentów, cBN charakteryzuje się jednak większą odpornością chemiczną i może być stosowany do obróbki żelaza. Mimo, że ma mniejszą twardość niż diament , ma dużo wyższą odporność termiczną (wytrzymuje temp. do 1600 st. C). Jego największą wadą jest cena - średnio o 30% wyższa niż diamentu. Wykorzystywany jest on zwłaszcza do obróbki ściernej o wysokich prędkościach.
Podobnie jak diament, azotek boru może zostać wytworzony w taki sposób, aby miał własności półprzewodnikowe.
Istnieje także heksagonalny azotek boru o strukturze analogicznej do struktury grafitu i podobnych własnościach fizycznych.