Błąd ortograficzny

Z Wikipedii

Błąd ortograficzny polega na napisaniu wyrazu lub wyrażenia w sposób niezgodny z obowiązującą normą ortograficzną, utrwaloną w zasadach pisowni i słownikach ortograficznych. Do najczęściej popełnianych błędów ortograficznych można zaliczyć naruszenie zasad pisowni wielką i małą literą, pisowni łącznej i rozłącznej, indywidualne tworzenie skrótów. Źródło: Załącznik nr 10 do informacji Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli realizacji ustawy o języku polskim kwietnia 2004.

[edytuj] Geneza powstawania błędów ortograficznych

Błędy ortograficzne powstają w trakcie przetwarzania mowy na pismo. Są to tzw. odstępstwa od ustalonego kodu językowego. Istnieją cztery zasady przetwarzania mowy na pismo:

Zasada fonetyczna - określonej głosce odpowiada zawsze ta sama litera i odwrotnie. Występuje tu zgodność obrazu słuchowego z obrazem wzrokowym (graficznym).
Zasada morfologiczna - jest odstępstwem od zasady fonetycznej na skutek ujednolicenia pisowni wyrazów należących do tej samej rodziny oraz uniezależnienia jej od sąsiedztwa fonetycznego. Tę zasadę pisowni określają szczegółowe reguły ortograficzne.
Zasad historyczna decyduje o pisowni niezgodnej z obiema poprzednimi zasadami i uwarunkowana jest historycznym rozwojem języka. Tutaj znajdują sie wyrazy z "ó, ż, rz, ch" niewymiennym.
Zasada konwencjonalna (umowna) dotyczy pisowni wielką i mała literą, skrótów, pisownią łączną i rozdzielną oraz przenoszenia wyrazów.

[edytuj] Trzy główne dyrektywy dydaktyczne

Z powyższych zasad wynikają trzy główne dyrektywy dydaktyczne.

"Pisz jak słyszysz" (zasada fonetyczna pisowni).
"Pisz według reguły ortograficznej"(zasada morfologiczna i konwencjonalna pisowni).
"Pisz jak widzisz, czyli zgodnie z ustalonym wzorcem pisowni" (zasada historyczna pisowni).

Źródło: Zdzisława Saduś Jak pomóc uczniowi w nauce ortografii. Poradnik dla nauczycieli i rodziców, Wydawnictwo Oświatowe "Promyk" w Opolu, Opole, 2003, s. 11