Błąd systematyczny
Z Wikipedii
Błąd systematyczny - błąd wynikający z zastosowanej metody pomiaru lub innych przyczyn (np. nie dających się wykluczyć, ale znanych zjawisk mających wpływ na pomiar), zwykle zmieniający wyniki pomiaru jednostronnie.
Podstawowe przyczyny powstawania błędów systematycznych to:
- zmiany obiektu badanego po dołączeniu do urządzenia lub układu pomiarowego
- wykonanie przyrządów pomiarowych - skalowanie lub wzorcowanie, montaż, itp.
- wpływ otoczenia na stanowisko pomiarowe.
W zależności od parametru mierzonego i sposobu pomiaru przyczyny te mogą mieć większe lub mniejsze znaczenie. Ocena błędów systematycznych należy do obserwatora wykonującego pomiary, co pozwala na eliminację lub ich ograniczenie już w początkowej fazie pomiarów.
Błędy systematyczne powodują zawyżanie bądź zaniżanie wartości zmierzonej wielkości fizycznej. Wynika z tego, iż w przypadku powtarzanego pomiaru otrzymany rozrzut wyników będzie taki jak dla błędu przypadkowego, lecz wszystkie wartości będą zawyżone bądź zaniżone. Dlatego też przy wielokrotnym powtarzaniu pomiaru nie jest możliwe wykrycie błędu systematycznego.
Z reguły błędy systematyczne są trudne do uchwycenia, niemniej jednak można je wykryć wykorzystując inne, niezależne metody pomiaru.
[edytuj] Źródła
- Waldemar Kwiatkowski, Miernictwo elektryczne. Analogowa technika pomiarowa., Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1994. ISBN 83-85912-85-1
- Andrzej Bielski, Roman Ciuryło, Podstawy metod opracowania pomiarów, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2001. ISBN 83-231-1311-4