Barwy podstawowe
Z Wikipedii
Barwy podstawowe – zestaw trzech barw, których nie można uzyskać poprzez mieszanie innych. Zmieszanie barw podstawowych w odpowiednich proporcjach pozwala na uzyskanie każdej innej, zwanej barwą pochodną.
Ogólnie panującym, aczkolwiek błędnym przeświadczeniem jest, że trzy podstawowe kolory to: czerwony, niebieski i żółty.
Pojęcie koloru podstawowego zależy bowiem od tego, czy mamy do czynienia ze światłem emitowanym, czy też odbitym.
Jeśli zachodzi mieszanie światła emitowanego, wówczas zachodzi zjawisko syntezy addytywnej. W takim przypadku trzy podstawowe kolory to: czerwony, niebieski i zielony. W oparciu o syntezę addytywną mieszania barw pracują monitory oraz inne wyświetlacze kolorowe, emitując wiązki świateł Red (czerwony), Green (zielony), Blue (niebieski) (RGB). Czarny ekran to wynik braku emisji światła, a biały to wynik złożenia świateł R + G + B z maksymalną jasnością.
Jeśli natomiast zachodzi mieszanie kolorów światła odbitego (np. wydruk na papierze, lub zestaw filtrów szklanych), wówczas występuje zjawisko syntezy subtraktywnej. W takim przypadku trzy podstawowe kolory to magenta (fioletoworóżowy), cyjan (błękitny) i żółty. Zjawisko to wykorzystuje się m.in. do druku na białym papierze. Farba drukarska, pokrywając papier tworzy filtr, a niepochłonięte długości fal świetlnych docierają do oka wywołując wrażenia określonej barwy.
