Basarab I

Z Wikipedii

Basarab I był pierwszym hospodarem wołoskim (w latach 1310-1352), czasem nazywany Întemeietorul ("Założyciel"). Przydomek ten uzyskał nie tylko dzięki jego zasługom w utworzeniu księstwa, ale również dlatego, że jest głównym założycielem dynastii Basarabów.

Jego imię pochodzi prawdopodobnie z języka kumańskiego i oznacza "Król Ojciec" (basar znaczy "rządzić", a aba "ojciec"). Pod koniec XIX wieku rumuński filolog Bogdan Petriceicu Hasdeu zasugerował pochodzenie imienia od słowa ban ("władca") i dackiego saraba ("głowa"), lecz obecnie ta etymologia nie jest traktowana poważnie.

Ojciec Basaraba, Thocomerius, był prawdopodobnie pierwszym wojewodą zarządzającym całą Wołoszczyzną. Basarab stał się wasalem Królestwa Węgier, lecz w latach 1324-1325 zbuntował się przeciw węgierskiemu królowi. W węgierskim dokumencie sporządzonym przez Karola I (datowany na 26 lipca 1324) jest nazywany "naszym transgórskim wojewodą", natomiast prawie rok później w dokumencie z 18 czerwca 1325 jest nazywany "transgórskim Bazarabem, niewiernym wobec świętej królewskiej korony".

W 1330 pokonał swego węgierskiego suzerena Karola Roberta w bitwie pod Posadą, uzyskując niepodległość dla Wołoszczyzny.