Bateria alkaliczna

Z Wikipedii

Bateria alkaliczna (ogniwo alkaliczne) - bateria jednorazowego użytku, bez możliwości ponownego ładowania. Nazwa tego typu baterii bierze się od alkalicznych (zasadowych) roztworów, stosowanych w charakterze elektrolitu. Zasada działania baterii polega na reakcji chemicznej, która zachodzi pomiędzy cynkiem a tlenkiem manganu(IV) (Zn/MnO2). Bateria alkaliczna została wynaleziona przez amerykańskiego chemika Lewisa Urry'ego w 1959 w firmie Eveready Battery (obecnie Energizer). Współczesne baterie alkaliczne, dzięki technologicznym udoskonaleniom, mogą wytrzymać 40 razy dłużej niż oryginalny prototyp.

BUDOWA
anoda	sproszkowany cynk (Zn)
katoda	sproszkowany tlenek manganu(IV) (MnO2)
elektrolit	wodorotlenek potasu (KOH)
zastosowania	urządzenia o średnim poborze prądu (100-300 mA) - przenośne odtwarzacze CD, przenośne magnetofony, aparaty fotograficzne, latarki - urządzenia o dużym poborze prądu (powyżej 300mA) - elektroniczne notesy, telefony bezprzewodowe, golarki, aparaty cyfrowe, gry elektroniczne

Zobacz też:

• ogniwo Leclanchégo

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z chemią i fizyką. Jeśli możesz, rozbuduj go.