Bechter poznański
Z Wikipedii
Bechter poznański - najsłynniejsze dzieło poznańskiej sztuki płatnerskiej, wykonane w stylu zachodnim w 1580 r., jednocześnie najstarszy znany i wykonany w Polsce pancerz (zbroja). B. p. składa się z pięciu rzędów płytek metalowych z przodu i z tyłu oraz z dwóch rzędów z każdego boku; z przodu na wysokości piersi wybite są trzy koliste medaliony o puncowanej dekoracji przedstawiające Chrystusa pośrodku, a po bokach uskrzydlone głowy cherubinów z napisami: Wie Mein Jesus Christus Wil Ist Mein Zil (Wola Pana mojego Jezusa Chrystusa jest moim celem) oraz: Gott Allin Die Ehr In Drei Heilickeit Heil Und Gnade Der Her Fru Und Spat (Chwała Bogu Jedynemu w Trójcy Najświętszej, cześć i łaska przedtem i potem). Na napleczniku, na wysokości piersi znajduje się kolisty medalion z herbem Poznania; płytki b. p. połączone są ze sobą kolczą plecionką, z której zrobione są również krótkie rękawy, fartuch i stojący kołnierz; na kółkach kołnierza powtarza się schematyczny ornament przedstawiający twarz wraz z cyframi tworzącymi datę 1580 r. Bechter ten, anonimowy dar z 1948 r., znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
[edytuj] Źródło
- Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, wyd. Bellona, Warszawa 2005.
