Bemol

Z Wikipedii

Bemol to znak chromatyczny, obniżający wysokość dźwięku o pół tonu.

Bemol jako znak przykluczowy - oznaczenie tonacji F-dur (lub d-moll)

Bemol może być użyty jako znak przykluczowy (umieszczony bezpośrednio za kluczem). Obniża wówczas wszystkie dźwięki, na wysokości których jest zapisany na pięciolinii.

Jeżeli bemol umieszczony jest bezpośrednio przed nutą, to obniża dźwięk przypisany tej nucie i wszystkim kolejnym o tej samej wysokości w obrębie całego taktu.

Prawidłowa kolejność bemoli w muzyce, również przy kluczach to: b, es, as, des, ges, ces, fes.

W notacji stosowany jest również podwójny bemol: zapisywany jako dwa znaki bemolowe obok siebie, obniża dźwięk o dwa półtony (w praktyce jest to cały ton). Jest stosowany zamiast sąsiedniego dźwięku gamowłaściwego, jeśli wynika to z powiązań harmonicznych, zwłaszcza w harmonii klasycznej.

Bemol jako znak przygodny

Bemol unieważniany jest przez kasownik.

Zobacz też: krzyżyk, znak chromatyczny