Bernward z Hildesheim

Z Wikipedii

Bernward z Hildesheim (ur. ok. 960, zm. 20 listopada 1022 w Hildesheim) – biskup Hildesheim od 993 r., święty katolicki.

Bernward pochodził z saskiego rycerstwa. Był zapewne synem hrabiego Dytryka z Sommerschenburga. Dzieciństwo spędził u dziadka ze strony matki, hrabiego Adalbera Saskiego.

Kształcił się w szkole katedralnej w Hildesheim pod kierunkiem Thangmara. Od 987 r. przebywał na dworze Ottona II. Przygotowywał cesarskie dokumenty i był wychowawcą Ottona III.

15 stycznia 993 r. arcybiskup moguncki Willigis wyświęcił go na biskupa. W swojej działalności Bernward starał się o podniesienie znaczenia Hildesheim. W 1001 r. popadł w konflikt z opactwem w Gandersheim i w obronie swoich interesów udał się do papieża, do Rzymu, gdzie zapoznał się z dziełami sztuki. Zainspirowany nimi rozpoczął działalność fundacyjną w Hildesheim. Ufundował kościół św. Michała (ukończony po śmierci Bernwarda) inspirowany wizją niebieskiego Jeruzalem i pomyślany jako miejsce spoczynku biskupa. Na jego zamówienie powstało bogate wyposażenie świątyni (w XIX wieku przeniesione do pobliskiej katedry brązowe Drzwi Bernwarda wzorowane na drewnianych drzwiach z kościoła św. Sabiny w Rzymie, brązowa Kolumna Chrystusa nawiązująca w swojej formie do cesarskich kolumn Rzymu, kielich i krzyż, które znajdują się dziś w skarbcu. Dzieła te odznaczają się wysokim poziomem artystycznym i wyszukanymi treściami ideowymi. Ponadto Bernward zlecił wznieść 12-wieżowe obwarowania wokół terenów katedry, które częściowo zachowały się do dziś. W dniu św. Michała 29 września 1022 r. poświęcił niedokończony kościół św. Michała. W dniu św. Marcina (11 listopada) wstąpił do tamtejszego opactwa benedyktynów.Zmarł 9 dni później i został pochowany w krypcie kościoła św. Michała. Papież Celestyn III ogłosił w 1192 r. Bernwarda świętym.

[edytuj] Literatura

• Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa 2002
• Lexikon für Theologie und Kirche, t. 2, Freiburg im Breigau 1931, kolumny 220-221.
• Henryk Fros, Bernward, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 2., Lublin 1985, kolumna 319.