Białkomocz

Z Wikipedii

	Izolowany białkomocz [proteinuria]
(proteinuria)
ICD-10:	R80
R80.0 {{{X.0}}}
R80.1 {{{X.1}}}
R80.2 {{{X.2}}}
R80.3 {{{X.3}}}
R80.4 {{{X.4}}}
R80.5 {{{X.5}}}
R80.6 {{{X.6}}}
R80.7 {{{X.7}}}
R80.8 {{{X.8}}}
R80.9 {{{X.9}}}

Białkomocz (łac. proteinuria) to występowanie białka w moczu.

• Białkomocz fizjologiczny - dobowa utrata białka <250 mg (występuje m.in. w stanach dużego wysiłku fizycznego).
• Białkomocz patologiczny - dobowa utrata białka z moczem wynosi >500 mg (niektóre podręczniki podają >300 mg).

Gdy ilość wydalanego białka w moczu przekracza 3,5 g/24godz.^[1] lub 50mg/kg/24godz.^[2] należy podejrzewać o ZN (zespół nerczycowy).

Najczęściej białkomocz występuje w poważnych chorobach nerek - zapaleniach kłębuszków nerkowych.

Białkomocz możemy podzielić ze względu na ilość wydalonego białka, bądź ze względu na pochodzenie. Ze względu na ilość wydalonego białka rozróżniamy:

• białkomocz znikomy - <500 mg na dobę
• białkomocz mierny - od 500 do 3500 mg na dobę
• białkomocz znaczny - > 3500 mg na dobę

Wyróżniamy białkomocz pochodzenia:

• przednerkowego - z przeładowania, przelewowy - spowodowany dostarczaniem nadmiernej ilości białek, które niezresorbowane dostają się do moczu (np. mioglobina z rozpadających się komórek mięśniowych na skutek urazu, niedokrwienia, rabdomiolizy, hemoglobina w hemolizie, białko Bence-Jonesa w gammapatii monoklonalnej)
• kłębuszkowego - na skutek uszkodzenia kłębuszków nerkowych
• cewkowego - na skutek uszkodzenia cewek nerkowych
• mieszanego kłębuszkowo-cewkowego
• zanerkowego - sekrecyjny - powstały z białek wydzielanych w cewkach - białko Tamma-Horsfalla

Zobacz też: skąpomocz

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu związanego z medycyną. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.