Biblioteka Ambrozjańska
Z Wikipedii
Biblioteka Ambrozjańska (wł. Biblioteca Ambrosiana) - biblioteka w Mediolanie, zawierająca wiele wartościowych dzieł literackich kultury światowej.
Została założona przez kardynała Fryderyka Boromeusza (1564-1631), miała gromadzić rzadkie książki i manuskrypty. Trzonem jej zbiorów stała się biblioteka benedyktynów z Bobbio (1606) i zbiór Vincenza Panielli.
Budowę gmachu biblioteki rozpoczęto w 1603, a w 1609 udostępniono ją publiczności. Była to druga w Europie biblioteka publiczna po Bodleian Library w Oksfordzie. Początkowo gromadziła 15 000 manuskryptów i 30 000 książek drukowanych. W 1625 kardynał Boromeusz utworzył akademię, która miała się zająć gromadzeniem obrazów i grafiki, a która stała się zaczątkiem dzisiejszej Pinakoteki Ambrozjańskiej.
Pośród najcenniejszych rękopisów, przechowywanych w tej bibliotece, warto wymienić Kanon Muratoriego (najwcześniejszy katalog ksiąg Nowego Testamentu) i Codex Atlanticus Leonarda da Vinci.
Prefektem Biblioteki Ambrozjańskiej jest biblista Gianfranco Ravasi.