Biopsja endomiokardialna
Z Wikipedii
Biopsja endomiokardialna - to metoda diagnostyczna, oparta na technice biopsji, polegająca na wprowadzeniu do serca cewnika pozwalającego na pobieranie wycinków. Cewnik zwykle wprowadza się drogą żylną (najczęciej z dostępu przez żyłę szyjną wewnętrzną) do prawej komory serca, lub drogą tętniczą z dostępu przez tętnicę udową (najczęściej prawą) do lewej komory serca.
Wskazania:
- ocena serca po jego przeszczepie
- ostra niewydolność serca
- o niejasnej przyczynie
- przebiegająca z zaburzeniami rytmu lub przewodzenia o niejasnej przyczynie
- przy współistnieniu eozynofilii, objawów zakażenia i zmian skórnych
- podejrzenie następujących chorób
- olbrzymiokomórkowe zapalenie mięśnia sercowego
- nowotwory serca
- arytmogenna dysplazja prawej komory
- choroby spichrzeniowe
Najgroźniejszym powikłaniem biopsji endomiokardialnej jest przebicie mięśnia serca, które powodując tamponadę serca może doprowadzić do zgonu.