Bitwa nad Trebią
Z Wikipedii
| Bitwa nad Trebią II wojna punicka |
|||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||
| Data | 18 grudnia 218 p.n.e. | ||||||||||||||||
| Miejsce | nad rzeką Trebią | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Kartaginy | ||||||||||||||||
| Terytorium | republika rzymska | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| II wojna punicka |
|---|
|
Ticinus – Trebia – Jezioro Trazymeńskie – Kanny – Nola 1 – Nola 2 – Nola 3 – Kapua 1 – Silarus – Herdonia 1– Gwadalkiwir – Kapua 2 – Herdonia 2 – Numistro – Asculum – Baecula – Grumentum – Metaurus – Ilipa – Krotona – Bagbrades – Zama |
Bitwa nad Trebią rozegrała się w 18 grudnia 218 p.n.e. między legionami rzymskimi Semproniusza i Scypiona a wojskami Hannibala w czasie II wojny punickiej.
Spis treści |
[edytuj] Przed bitwą
Po bitwie nad rzeką Ticinus i wycofaniu się wojsk Scypiona, Semproniusz przerzucił swoje oddziały przez Adriatyk do doliny Padu, aby wesprzeć mocno osłabione siły rzymskie. Po połączeniu się z legionami Scypiona Semproniusz zadecydował, wbrew radom tego ostatniego, wydać bitwę Hannibalowi.
Wojska rzymskie biorące udział w bitwie liczyły 30 000 piechoty i 6 000 jazdy (16 tysięcy Rzymian i 20 tysięcy sprzymierzeńców), Hannibal dysponował 40 000 żołnierzami różnych narodowości, głównie Kartagińczykami i Gallami. W tej liczbie było aż 10 tysięcy doborowych kawalerzystów (Numidyjczyków i Galów). Poza tym Hannibal miał jeszcze kilka słoni bojowych.
[edytuj] Bitwa
Przeciwników oddzielała rzeka Trebia. Podpuszczony przez kartagińskiego wodza Semproniusz nakazał atak przez rzekę i gdy przemoczeni i zmarznięci Rzymianie wyszli na drugi brzeg, natknęli się na kontratak Kartagińczyków. W centrum toczył się wyrównany bój, ale na skrzydłach doborowa jazda Hannibala rozbiła szybko rzymską kawalerię. Związane walką oddziały rzymskie zostały w dodatku zaskoczone atakiem niewielkiego oddziału 1 000 piechoty i 1 000 jazdy pod wodzą brata Hannibala Magona, który początkowo ukryty w parowie niewielkiego strumienia był niewidoczny dla Rzymian. Przypuścił on atak na lewe skrzydło i tyły przeciwnika. Złamało to opór Rzymian i przekształciło bitwę w rzeź legionów. W zwartym szyku uszło z pola bitwy jedynie 10 000 rzymskich żołnierzy, którzy przełamali centrum armii Hannibala i umknęli do pobliskiej Placencji
[edytuj] Podsumowanie
Straty Rzymian to 30 000 zabitych i wziętych do niewoli (sprzymierzeńców Rzymu Hannibal nakazał potem wypuścić), kartagiński wódz stracił nieco ponad 5 000 swoich żołnierzy.
