Bitwa pod Aljubarrota

Z Wikipedii

Bitwa pod Aljubarotta
Data	14 sierpnia 1385
Miejsce	Aljubarrota, ok. 100 km na północ od Lizbony
Wynik	zwycięstwo Portugalii
Przyczyna	pretensje króla Kastylii do tronu portugalskiego
Terytorium	Portugalia
Strony konfliktu Kastylia Portugalia Dowódcy Jan I Kastylijski Jan I Wielki Nuno Alvares Pereira Siły 6500 piechoty 6750 jazdy 5000 kuszników 10000 chłopów 4000 piechoty 1700 jazdy 800 kuszników 700 łuczników 5000 chłopów Straty 10000 2000

Bitwa pod Aljubarotta - bitwa między wojskami portugalskimi króla Jana I Wielkiego a armią Jana I Kastylijskiego 14 sierpnia 1385r.

Spis treści 1 Tło 2 Siły przeciwników 3 Przebieg bitwy 4 Konsekwencje

[edytuj] Tło

Podłożem konfliktu był pretensje króla Kastylii do tronu portugalskiego po śmierci króla Portugalii Ferdynanda I. Następcą zmarłego króla został Jan I, wcześniej mistrz zakonu Avis. Na wieść o tym wyborze król Kastylii Jan I wtargnął na czele swoich wojsk do Portugalii i szedł przez Coimbrę na Lizbonę. Armia portugalska dowodzona przez króla Jana I Wielkiego oraz konstabla królestwa i naczelnego wodza Nuno Alvaresa Pereirę, ruszyła z Abrantes naprzeciw Kastylijczykom.

[edytuj] Siły przeciwników

Armia kastylijska liczyła 18000 żołnierzy (6500 piechoty, 6750 jazdy i 5000 kuszników) i ok. 10000 zbrojnego pospólstwa, a portugalska - ok. 7000 żołnierzy (4000 piechoty, 1700 jazdy, 800 kuszników, 700 łuczników) i ok. 5000 zbrojnego pospólstwa. W oddziałach kastylijskich walczyli rycerze francuscy, a Portugalczyków wspierał oddział kuszników angielskich.

[edytuj] Przebieg bitwy

Bitwa rozpoczęła się po południu i trwała kilka godzin. Kastylijczycy byli znużeni marszem i upałem, a ich dowództwo nieudolne, natomiast Portugalczycy mieli świetnego dowódcę, który wybrał do walki znakomitą pozycję na stoku płaskowyżu i osłonił ją przed atakiem jazdy palisadą i wilczymi dołami. Pewna siebie kastylijska straż przednia, składająca się z ciężkozbrojnych rycerzy francuskich, uderzyła na pozycję portugalską, wbijając się klinem w jej środek, ale po krótkiej walce została otoczona i zniszczona. Widząc to Jan I Kastylijski wprowadził do walki swe główne siły co spowodowało chwilowy kryzys armii portugalskiej, atakowanej ze wszystkich stron przez przeważającego liczebnie przeciwnika. W decydującym momencie bitwy król Portugalii ze swoim strategicznym odwodem liczącym 700 rycerzy uderzył na główne siły wroga, a w tym czasie Pereira uderzył z obu flanek, zamykając Kastylijczyków w okrążeniu. Oddziały portugalskich zwolenników króla Kastylii, będące na zewnątrz pierścienia okrążenia, starały się wywalczyć przejście dla sił głównych, lecz zostały odparte. W końcu żołnierze kastylijscy rzucili się do ucieczki, ścigani przez Portugalczyków.

[edytuj] Konsekwencje

Straty Kastylijczyków wyniosły ok. 10000, a Portugalczyków ok.2000 zabitych i rannych. Dalekosiężnym skutkiem tej bitwy była i jest niepodległość Portugalii. W podzięce za zwycięstwo w pobliskiej miejscowości Batalha (port. bitwa) postawiono w latach 1388 - 1434 gotycki zespół klasztorny.