Bitwa pod El-Teb

Z Wikipedii

Bitwa pod El-Teb Interwencja brytyjsko-egipska w Sudanie
Data	29 lutego 1884
Miejsce	wschodni Sudan
Wynik	zwycięstwo Egipcjan
Terytorium	Sudanu
Strony konfliktu Egipt mahdyści Dowódcy generał-major sir Gerald Graham Osman Digna Siły 4 000 żołnierzy egipskich, kilka dział i karabinów maszynowych 6 000 żołnierzy, 6 dział i 1 karabin maszynowy Straty 34 zabitych, 155 rannych ponad 2 100 zabitych

Bitwa pod El-Teb lub At Tiba, a właściwie druga bitwa pod El-Teb, została rozegrana na południe od portowego miasta Suakin w Sudanie 29 lutego 1884 roku pomiędzy liczącymi 4 000 żołnierzy siłami egipskiego korpusu ekspedycyjnego dowodzonego przez generała-majora sir Geralda Grahama, a 6-tysięcznym zgrupowaniem mahdystów pod wodzą gubernatora wschodniego Sudanu, Osmana Digny.

Po pokonaniu w dniu 4 lutego w tej samej okolicy korpusu egipskiego Bakera Paszy (przy której to okazji w ręce powstańców wpadło wiele nowoczesnych karabinów i znaczne ilości amunicji) Osman Digna postanowił bronić zajętego terenu. Tymczasem nadciągający korpus Grahama miał za zadanie otwarcie drogi z Egiptu na południe i ustanowienie bezpośredniego połączenia z oddziałami broniącymi Chartumu.

Bitwa przyniosła decydujące zwycięstwo Egipcjanom, który stracili zaledwie 34 zabitych i 155 rannych, eliminując z walki ponad 2100 mahdystów. Zwycięstwo nie zostało jednak wykorzystane, bowiem Graham wycofał swe wojska na północ, podczas gdy Osman pozostał na miejscu zbierając siły do następnej kampanii.

Połączenie Egiptu z bronionym przez brytyjsko-egipskie wojska Charlesa Gordona Chartumem nie nastąpiło, skutkiem czego miasto w roku 1885 zostało zdobyte przez mahdystów, którzy wymordowali prawie wszystkich obrońców z Gordonem na czele.

[edytuj] Bibliografia

• Bryan Perrett, The Battle Book, New York 1993, ISBN 1-85409-125-5