Bitwa pod Książem
Z Wikipedii
| Bitwa pod Książem Powstanie wielkopolskie 1848 roku |
|||||||||||||||||
| Data | 29 kwietnia 1848 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Książ Wielkopolski | ||||||||||||||||
| Wynik | kapitulacja wojsk polskich | ||||||||||||||||
| Terytorium | Wielkie Księstwo Poznańskie | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Książem miała miejsce 29 kwietnia 1848 roku podczas powstania wielkopolskiego.
Major Florian Dąbrowski dowodzący oddziałem liczącym ponad 1500 żołnierzy (500 kosynierów, 125 strzelców, 120 jazdy oraz 800 ludzi pospolitego ruszenia powołanego z okolicznych wsi) otrzymał w Książu rozkaz od Mierosławskiego, by bronić miasta. W tym celu Dąbrowski nakazał zabarykadowanie drogi prowadzącej do rynku. Ponieważ wojska pruskie nie nadchodziły, a stojącym w Książu oddziałom zaczęło brakować żywności, Dąbrowski rozpuścił pospolite ruszenie do domów. Wojska pruskie w sile 6000 żołnierzy i 7 dział przybyły 29 kwietnia. Dowodził nimi pułkownik Heinrich Brandt.
Pruska piechota trzy razy szła do natarcia na Książ i za każdym razem została odparta. Czwarty atak okazał się jednak skuteczny i Prusacy wdarli się na rynek. Ponieważ dowodzący Polakami Dąbrowski został śmiertelnie ranny, a wezwany na pomoc pułkownik Józef Bonawentura Garczyński nie przybył, powstańcy złożyli broń.Podczas jej składania z dołu padł strzał.Prusacy wpadli w szał i zaczęli strzelać do żołnierzy.
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2
