Bitwa pod Phenianem
Z Wikipedii
| Bitwa pod Pjongjang Wojna chińsko-japońska (1894-1895) |
|||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||
| Data | 15 września 1894 | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo wojsk japońskich | ||||||||||||||||
| Terytorium | Pjongjang, Korea | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Pjongjang była drugą największą bitwą lądową w trakcie wojny chińsko-japońskiej. Bitwa rozegrała się pomiędzy armią japońską a chińską. Siły chińskie liczyły od 13 000 do 15 000 żołnierzy Armii Pekinu, która przybyła do Pjongjang 4 sierpnia 1894 roku.
[edytuj] Bitwa
10000 żołnierzy japońskich, w których w skład wchodziła 5 Dywizja Piechoty dowodzona przez Nozu Michitsura oraz 3 Dywizja Piechoty pod dowództwem Katsury Tarō wylądowały 12 czerwca pod Inchon nie napotykając na żaden opór. Po wyruszeniu na południe i zwycięstwie w Bitwie pod Seonghwanem, 29 lipca, armia japońska wyruszyła w kierunku Pjongjang.
Japońska armia dotarła do miasta 15 września 1894 roku. Rankiem tego samego dnia Japończycy zaatakowali od strony północnej i południowego wschodu, gdzie umocnienia były najsłabsze. Mimo że Chińczycy byli dobrze umocnieni, niespodziewany atak z flanki, spowodował wśród chińskich oddziałów spore straty oraz utratę kluczowych pozycji. O 16:30 garnizon miasta wywiesił białą flagę oznaczająca poddanie się. W czasie nocy wykorzystują ciemność oraz silne opady deszczu, części garnizonu, która nie odniosła ran w czasie bitwy udało się uciec w kierunku miasta Wiju.
Straty chińskie wyniosły 2000 zabitych oraz 4000 rannych. Straty Japończyków były znacznie mniejsze i wyniosły 102 zabitych, 433 rannych oraz 33 zaginionych. Japończycy wkroczyli do Pyjongjang 16 września o świcie.
[edytuj] Po bitwie
Po bitwie nastąpiła zmiana na stanowisku 1 Armi Japońskiej z generała Yamagata Aritomo na generała Oku Yasukata ze względów zdrowotnych tego pierwszego. Po bitwie Japończycy ruszyli na północ w kierunku rzeki Jalu nie napotykając na żaden opór. Chińczycy (podobnie jak Rosjanie 10 lat później w trakcie wojny rosyjsko-japońskiej) zdecydowali się na obronę północnej części Korei wzdłuż ławicy na rzece Jalu.
[edytuj] Bibliografia
- Chamberlin, William Henry. Japan Over Asia, 1937, Little, Brown, and Company, Boston, 395 pp.
- Kodansha Japan An Illustrated Encyclopedia, 1993, Kodansha Press, Tokyo ISBN 4-06-205938-X
- Lone, Stewart. Japan's First Modern War: Army and Society in the Conflict with China, 1894-1895, 1994, St. Martin's Press, New York, 222 pp.
- Paine, S.C.M. The Sino-Japanese War of 1894-1895: Perception, Power, and Primacy, 2003, Cambridge University Press, Cambridge, MA, 412 pp.
- Warner, Dennis and Peggy. The Tide At Sunrise, 1974, Charterhouse, New York, 659 pp
