Bitwa pod Port Republic

Z Wikipedii

Bitwa pod Port Republic Wojna secesyjna
Ostatni etap operacji Stonewall Jacksona
Data	9 czerwca 1862
Miejsce	22 km od Waynesboro, Wirginia
Wynik	problematyczne zwycięstwo wojsk Konfederacji
Przyczyna	chęć wiązania znacznych sił Unii
Terytorium	nad rzeką Shenandoah w Wirginii
Strony konfliktu CSA USA Dowódcy mjr.gen. Thomas "Stonewall" Jackson brig.gen. Erastus B. Tyler Siły 6000 3000 Straty 800 500

Kampania w dolinie Shenandoah
Kernstown (I) - McDowell - Princeton Courthouse - Front Royal - Winchester (I) - Cross Keys - Port Republic

Bitwa pod Port Republic to jedna z licznych bitew i potyczek stoczonych w Dolinie Shenandoah w czasie wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych. Ze względu na szczupłość terenu zarówno wojska z południa jak i północy operowały tu zwykle niewielkimi siłami. Bitwa ta, z trudem wygrana przez jednego z najlepszych dowódców sił Konfederacji - Thomasa "Stonewall" Jacksona, zmusiła wojska Unii do wycofania, pozwalając Jacksonowi spokojnie dołączyć do sił generała Roberta E. Lee przed bitwą siedmiodniową.

Spis treści 1 Przyczyny operacji 2 Przebieg działań 3 Przypisy 4 Bibliografia 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Przyczyny operacji

Operacje Jacksona w Dolinie Shenandoah - niezwykle ważnej dla sił północy ze względu na to, że armie z południa mogły użyć doliny dla wyprowadzenia uderzenia wprost na ich tyły - miały na celu wiązanie znacznych związków taktycznych unionistów,które w innych okolicznościach mogłyby zostać użyte dla wsparcia gen. George'a B. McClellana w jego zmaganiach w kampanii półwyspowej. Jackson wywiązał się z powierzonych mu zadań znakomicie. Dysponując nhiewielkimi siłami, nigdy nie przekraczającymi 16 tysięcy ludzi, w okresie od 30 kwietnia do 9 czerwca przemierzył ponad 600 km wygrywając pięć bitew, w których wyeliminował z walki 7000 przeciwników przy 2500 strat własnych i zaprzątając uwagę około 64 000 wojsk Unii.

[edytuj] Przebieg działań

Dwie kolumny wojsk Unii deptały po piętach II Korpusu Jacksona, gdy ten wycofywał się w głąb doliny, na południe. Nie mogąc - wobec szczupłości sił własnych - poradzić sobie z obiema naraz, Jackson dzień wcześniej pod nadrzeczną wioską Cross Keys powstrzymał pierwszą (dowódca John C. Frémont), paląc przy okazji jedyny most na Shenandoah^[1], po czym zwrócił się przeciwko drugiej (James Shields), gdy jej czoło docierało do Port Republic. Tu zamierzał wygrać bój spotkaniowy, a następnie wrócić i skończyć z Frémontem.

Tymczasem twardy i zdecydowany opór dwóch brygad Shieldsa uniemożliwił wykonanie planu. Walka przedłużała się. Trzy tysiące "niebieckich kurtek" przez trzy godziny powstrzymywały ataki ludzi Jacksona, zadając im przy tym spore straty. Przewaga liczebna doprowadziła w końcu do wymęczonego zwycięstwa południowców i odstąpienia unionistów na północ, ale konfederaci byli też skrajnie wyczerpani. Wskutek poniesionych strat i niedostatków w zaopatrzeniu niepokonany dotąd "Stonewall" Jackson zrezygnował z zamiaru ataku na kolumnę Frémonta, oddalił się w górę doliny Shenandoah, by w nocy z 9 na 10 czerwca przekroczyć Przełęcz Browna w paśmie Blue Ridge^[2] i dołączyć do armii Roberta E. Lee.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Bryan Perrett, The Battle Book, New York 1993, ISBN 1-85409-125-5
• James McPherson, Battle Cry of Freedom, New York 1988, ISBN 0-19-503863-0

[edytuj] Linki zewnętrzne

• CWACS Battle Summaries: Port Republic National Park Service (en)