Bitwa pod Rathenow
Z Wikipedii
| Bitwa pod Rathenow Wojna Francji z koalicją: Wojna szwedzko-brandenburska |
|||||||||||||||||
| Data | 15 czerwca 1675 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Rathenow w Brandenburgii | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Brandenburgii | ||||||||||||||||
| Terytorium | Brandenburgia przy granicy z Pomorzem Zachodnim | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Rathenow 15 czerwca 1675 r. była pierwszym starciem pomiędzy wojskami brandenbursko-pruskimi a szwedzkimi w wojnie szwedzko-brandenburskiej. Bitwa zakończyła się porażką Szwedów i zajęciem miasta Rathenow przez siły brandenbursko-pruskie.
[edytuj] Przed bitwą
W roku 1675 wojska szwedzkie nie niepokojone przez przeciwnika wtargnęły do Brandenburgii. Oddziały brandenburskie w tym czasie zaangażowane były w walki z Francuzami w Bawarii. Wykorzystując ten fakt Szwedzi, którzy stanęli po stronie Francuzów zajęli znaczną częśc kraju, zajmując bez oporu miasto Brandenburg. Kolejnym miastem zdobytym przez siły szwedzkie dowodzone przez feldmarszałka Wrangla stało się miasto Rathenow. Stąd Wrangel przekraczając Elbę zamierzał udać się w kierunku Havelbergu, gdzie jego celem było połączenie się z oddziałami hanowerskimi. Szwedzi zamierzali zająć najważniejszą twierdę Brandenburczyków Magdeburg.
[edytuj] Atak na Rathenow 15 czerwca 1675
Szwedzi zdecydowali się na obronę zdobytego miasta, którego umocnienia jednak nie nadawały się do wytrzymania dłuższego oblężenia. Plan Brandenburczyków przewidywał atak na bramę zachodnią miasta tzw. Haveltor. Około godziny 2 Brandenburczycy dowodzeni przez feldmarszałka Georga von Derfflingera przypuścili atak skierowany na tą bramę. Derfflinger, majacy za sobą długoletnią służbę u Szwedów w trakcie wojny trzydziestoletniej na czele swoich dragonów wtargnął do miasta.
W tym czasie elektor generał von Goetze na czele 600 muszkieterów wdarł się do miasta w innym miejscu przez Muehlendamm. Doszło do walki, w której silnie umocnieni Szwedzi utrzymywali długo pozycje obronne. Pierwszy atak Brandenburczyków został odparty. Dopiero druga próba zakończyła się sukcesem a miasto zostało zdobyte. Po ciężkich walkach obrona szwedzka została przełamana a pułkownik Wangelin z resztą wojsk skapitulował.
[edytuj] Następstwa bitwy
Bitwa kosztowała Szwedów 390 zabitych i 270 jeńców. Brandenburczycy stracili 50 ludzi zabitych i rannych. Zdobyli też na Szwedach 500-600 koni.
Uchodzący dotąd za niezwyciężonych Szwedzi ponieśli pierwszą porażkę. W jej wyniku zmuszeni zostali do zmiany swoich planów przekroczenia Elby i ataku na Magdeburg. Szwedzi nie posiadając żadnych informacji na temat sił przeciwnika rozpoczęli marsz na północ, gdzie zamierzali bronić swoich dróg zaopatrzeniowych. Brandenburczycy ropoczęli pościg za przeciwnikiem i dnia 28 czerwca 1675 r. pokonali go ostatecznie w bitwie pod Fehrbellinem.
