Biwalirudyna
Z Wikipedii
Biwalirudyna (ATC B01AE) – lek przeciwzakrzepowy z grupy bezpośrednich swoistych inhibitorów trombiny (DTI). Biwalirudyna hamuje trombinę zarówno we frakcji płynnej, jak i we frakcji związanej ze skrzepem, co uniemożliwia rozszczepienie przez trombinę fibrynogenu do monomerów fibryny, aktywację czynników XIII, V, VIII i pobudzanie trombocytów do agregacji. Lek charakteryzuje się liniową farmakokinetyką. W 1998 FDA odmówiła rejestracji biwalirudyny do leczenia pacjentów z niestabilną chorobą wieńcową kwalifikowanych do zabiegu angioplastyki. W Europie została dopuszczona na rynek w większości krajów w 2005 roku w oparciu o wyniki badania klinicznego REPLACE-2. Preparat leku dostępny na rynku to Angiomax® (w Polsce Angiox®).
[edytuj] Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2006 Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006, ISBN 83-7430-060-4.