Boniowanie
Z Wikipedii
Boniowanie - dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni podkreślające ich układ. Rozróżniamy następujące typy boniowania, w zależności od:
- układu rowków: płytowe, pasowe;
- ukształtowania płyt: płaskie, wypukłe
- faktury powierzchni: dzikie (rustyka), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.
Technika była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu. W średniowieczu stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej XII wieku. W okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W tynku naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie profilowania naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy boni. Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.
Spotykane są także elewacje zdobione metodą sgraffito, w którym obraz nadaje powierzchni muru wygląd ściany boniowanej (zamek w Pieskowej Skale).
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury, kamieniarstwo.
Ściana zdobiona techniką sgraffito - budynek Wagi miejskiej w Poznaniu |