Break once run anywhere

Z Wikipedii

Break once run anywhere (spotykane także break once run everywhere) – reguła dotycząca zabezpieczeń zamkniętego oprogramowania, mówiąca, że zabezpieczenia wystarczy złamać raz i można korzystać z tego wszędzie, gdzie się chce.

Reguła ta pokazuje, że w przypadku oprogramowania bezcelowa jest analiza stosunku zysku ze złamania zabezpieczeń do kosztu ich złamania, maksymalizacja którego jest podstawową zasadą zabezpieczeń w rzeczywistym świecie. Na przykład, jeśli do kradzieży samochodu będzie potrzebny bardzo drogi sprzęt (przechwytywacze częstotliwości alarmów itp.) – szanse, że samochód zostanie ukradziony są niskie, dlatego opłaca się dodać zabezpieczenia, które mogą być złamane, jednak przy dużym koszcie.

W przypadku oprogramowania sprawa przedstawia się jednak zupełnie odwrotnie – to tak, jakby pokonanie zabezpieczeń na jednym samochodzie czyniło je wszystkie podatnymi.

Z tego to powodu jak dotąd żaden istotny system Digital Rights Management, ani żaden istotny zamknięty program nie ustrzegł się przed złamaniem.