Bring the Boys Back Home

Z Wikipedii

Bring the Boys Back Home

Utwór Pink Floyd z albumu The Wall
Wydany	1979
Gatunek	Art rock Rock progresywny
Długość	1:21
Twórca	Roger Waters
Producent	Bob Ezrin David Gilmour Roger Waters
Wytwórnia	Columbia Records/Capitol
Utwór po utworze
„Vera” (#4 [CD 2])	„Bring the Boys Back Home” (#5 [CD 2])	„Comfortably Numb” (#6 [CD 2])

Bring the Boys Back Home - utwór muzyczny brytyjskiego zespołu rockowego Pink Floyd. Pochodzi z wydanej w 1979 roku rock opery/concept albumu The Wall. Pojawia się także na stronie B singla When the Tigers Broke Free. Piosenka opowiada o tym, jak młody bohater płyty, Pink, wychodzi powitać wracających z wojny żołnierzy tylko po to, by odkryć, że jego ojca nie ma wśród nich. Ludzie wokół niego są szczęśliwi i witają swoich najbliższych. Pod koniec utworu orkiestra cichnie ustępując miejsca głosom z przeszłości, obudzonym wspomnieniom wydarzeń, które doprowadziły Pinka do psychicznej izolacji: nauczycielowi z The Happiest Days of Our Lives, telefonistce z Young Lust i groupie z One of My Turns. W końcówkę utworu wpleciono chór śpiewający partie pochodzące z pierwszej połowy Is There Anybody Out There?. W ostatnich sekundach słychać jeszcze głos menadżera wołającego "Time to go!" (ang. "Czas już iść [na koncert]!"), a także szaleńczy śmiech bohatera. Potem następuje chwila ciszy sugerująca, że Pink stracił świadomość.

Jak twierdzi Roger Waters utwór ten najpełniej przedstawia główny, przewodni problem poruszany przez płytę - jedność. W tym momencie Pink zaczyna już zdawać sobie sprawę, że tylko zjednoczenie może ocalić świat - a już z pewnością jego samego. Mimo że odkrywa remedium na swoje problemy, nie jest w stanie zastosować go w praktce i ulega swemu pogarszającemu się zdrowiu psychicznemu siedząc w hotelowym pokoju i pogrążając się coraz głębiej we własnym świecie. Jest to przyczyną pojawienia się w Comfortably Numb postaci Doktora.

Wersja filmowa różni się od orginalnej długością (jest dłuższa niż na płycie jednak nadal krótsza niż na singlu) oraz wokalami - na płycie wykonuje je Waters, natomiast na filmie duży chór.