Bufor Z
Z Wikipedii
Bufor Z (bufor głębokości) - wykorzystywany w systemach wyświetlających obrazy trójwymiarowe, przechowuje współrzędną Z (głębokość, odległość od obserwatora) dla każdego piksela obrazu. Stawianie pojedynczego piksela przebiega według algorytmu: jeśli współrzędna Z danego piksela jest mniejsza od współrzędnej Z zapisanej w buforze (piksel znajduje się bliżej obserwatora) można postawić piksel i uaktualnić wpis w buforze.
Dzięki temu uzyskuje się poprawny obraz, tzn. taki, w którym obiekty trójwymiarowe są prezentowane zgodnie z ich wzajemnymi relacjami przesłaniania.
Zalety metody:
- łatwa do realizacji sprzętowej, obecnie powszechnie stosowana przez producentów kart graficznych;
- nieprzezroczyste obiekty trójwymiarowe mogą być rasteryzowane w dowolnej kolejności.
Wady:
- dodatkowa pamięć;
- liczba bitów przeznaczona na zapisanie współrzędnej Z determinuje dokładność;
- algorytmy rasteryzujące muszą dodatkowo wyznaczać współrzędną Z;
- zawsze muszą zostać przejrzane wszystkie piksele, które dany obiekt pokrywa na obrazie;
- dopiero po przetworzeniu wszystkich nieprzezroczystych obiektów mogą zostać narysowaniu obiekty przezroczyste, ponadto muszą być wyświetlane w kolejności od najdalszego do najbliższego
