C/1811 F1
Z Wikipedii
| C/1811 F1 (Wielka Kometa 1811) | |
| Odkrywca | Honoré Flaugergues |
| Data odkrycia | 25 marca 1811 |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 212,3922051 j.a. |
| Mimośród | 0,995125 |
| Peryhelium | 1,035412 j.a. |
| Aphelium | 423,7489983 j.a. |
| Okres orbitalny | ok. 3096 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 106,9342° |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 30-40 km |
C/1811 F1 lub Wielka Kometa z 1811 roku - kometa długookresowa, którą można było obserwować gołym okiem w 1811 roku.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie i obserwacje komety
Kometa została odkryta 25 marca 1811 r. przez Honoré’a Flaugerguesa. Znajdowała się ona wtedy w odległości 2,7 j.a. od Słońca. 12 września 1811 roku kometa przeszła przez peryhelium. W październiku osiągnęła maksymalną jasność wynoszącą ok. 0m . Gołym okiem widoczna była przez 260 dni.
[edytuj] Orbita komety
Wielka Kometa z 1811 roku porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,9951. Peryhelium znajduje się w odległości 1,035 j.a. od Słońca, aphelium zaś aż 423,74 j.a. od niego. Na jeden obieg wokół naszej Dziennej Gwiazdy potrzebuje ok. 3096 lat, nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 106,93˚.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Kometa wykształciła w czasie maksymalnej aktywności łatwo dostrzegalną komę, dwa warkocze, których długość na firmamencie dochodziła do 60º. Wielkość jądra szacowano na 30-40 km. Było ono wydłużone i charakteryzowało się niezwykle dużą aktywnością; wydzielało duże ilości gazów i pyłów. Pod wieloma względami kometa z 1811 roku przypomina Kometę Hale’a-Boppa.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- [1] baza danych o małych ciałach Układu Słonecznego NASA (en)
