Caius Sallustius Crispus

Z Wikipedii

Caius Sallustius Crispus (ur. 86 p.n.e. w Amiternum, zm. 35 p.n.e.) - historyk i polityk rzymski plebejskiego pochodzenia. Był członkiem stronnictwa popularów. W roku 59 p.n.e. był kwestorem, a w 52 p.n.e. roku jako trybun ludowy występował przeciw Cyceronowi i Milonowi. W 50 p.n.e. roku usunięto go z senatu pod zarzutem niemoralnego życia. Opuścił wówczas Rzym i dołączył do stronnictwa Cezara. Z rozkazu Cezara sprawował komendę w Ilirii, później udał się do Afryki, gdzie jako propretor otrzymał prowincję Africa Nova (zachodnia część Numidii), gdzie szybko wzbogacił się w nieuczciwy sposób. Po powrocie do Rzymu kupił willę Cezara w Tibur, a w samym Rzymie założył wspaniały ogród horti Sallustiani. Po śmierci Cezara wycofał się z życia politycznego i poświęcił literaturze. poglądy polityczne Caiusa Sallustiusa Crispusa znamy z dwóch memoriałów do Cezara napisanych w roku 49 p.n.e. i 46 p.n.e.. Jest on też autorem dwóch monografii De coniuratione Catilinae (Spisek Katyliny) oraz Bellum Iugurthinum (Wojna z Jugurtą). We fragmentach zachowały się Historiae, które obejmowały w pięciu księgach dzieje lat 78-66 p.n.e. Pisał stylem zwięzłym, ale nie pozbawionym ozdób stylistycznych.

[edytuj] Źródło

• Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Warszawa 1968.