Canaan Banana

Z Wikipedii

Canaan Banana (ur. 5 marca 1936, zm. 10 listopada 2003), pastor metodystów, był pierwszym prezydentem Zimbabwe, urzędował do 18 kwietnia 1980 do 31 grudnia 1987.

Pochodził z plemienia Ndebele. W 1962 uzyskał dyplom magistra teologii przy Epworth Theological College w Harare, a następnie był misjonarzem w Rodezji. Aktywnie działał w ruchu niepodległościowym. Od początku lat 70. członek a następnie w latach 1971 - 1973 wiceprzewodniczący Zjednoczonej Afrykańskiej Rady Narodowej (UANC). W związku z prześladowaniami i licznymi aresztowaniami członków UANC, przez opanowane przez białą mniejszość władze Rodezji zmuszony do emigracji do Stanów Zjednoczonych. Banana i jego rodzina pozostali tam do 1975. Po powrocie do kraju został aresztowany i pozostał w więzieniu do 1979. W 1976 wystąpił z UANC na znak protestu przeciwko ugodowej polityce przewodniczącego Abela Muzoreway. Następnie członek Afrykańskiego Związku Narodowego Zimbabwe (ZANU) i jej sekretarz ds. propagandy. W 1980 po pierwszych wolnych wyborach w historii Zimbabwe wybrany na prezydenta kraju, jednakże realną władzę posiadał premier Robert Mugabe. Banana urząd prezydenta sprawował do końca 1987r.

W 1997 r. stał się bohaterem najgłośniejszego w historii Zimbabwe skandalu obyczajowego.^[1] Podczas przesłuchania przed sądem byłego ochroniarza Jefta Dube wyszło na jaw ,że w czasie kadencji prezydenckiej Banana podstępnie zwabiał młodych wartowników do pałacu prezydenckiego , gdzie poił ich alkoholem a następnie zmuszał do stosunków seksualnych. W 1999 po udowodnieniu winy Banana został skazany na dziesięć lat więzienia za sodomię. Opuścił więzienie po dwóch latach w wyniku dobrego sprawowania. Chorował na raka. Po długiej chorobie zmarł w Londynie w 2003.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Zimbabwe. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

Przypisy