Carl Rogers
Z Wikipedii
Carl Ransom Rogers (ur. 8 stycznia 1902 w Oak Park w stanie Illinois – zm. 4 lutego 1987 w La Jolla w Kalifornii), amerykański psycholog i psychoterapeuta, jeden z głównych przedstawicieli psychologii humanistycznej, twórca psychoterapii zorientowanej na klienta.
Początkowo studiował rolnictwo, potem przez dwa lata uczęszczał do seminarium, by ostatecznie podjąć studia pedagogiczne w Teachers College. Założył ośrodek pomocy rodzicom.
Carl R. Rogers (1902-1987) – amerykański pedagog i psychoterapeuta, ukończył Teachers College przy Columbia University, gdzie poznał dzięki wykładom W. Killpatricka poglądy m. in. Progresywisty Johna Deweya oraz gdzie obronił swoją rozprawę doktorską. Mając 20 lat był delegatem na światową konferencję młodzieży katolickiej w Pekinie. Praktyki pedagogiczne odbył w latach 1927-1928 w Institut for Child Guidane, gdzie zetknął się z psychoterapią. Pierwszą swoją książkę pt. The Clinical Treatment of the Problem Child wydał w 1938 r. podejmując w niej problem terapeutycznej pomocy dziecku w rozumieniu siebie i w samo akceptacji. Pracował też na uniwersytetach w Ohio, Chicago i Wisconsin rozwijając swoją teorię i praktykę terapii niedyrektywnej, a następnie terapii skoncentrowanej na kliencie. Jego oryginalna koncepcja psychoterapii wykrystalizowała się dopiero w latach 1937 – 1941. Po II wojnie światowej C. Rogersa przeprowadził się do Chicago, gdzie zaczął prowadzić intensywne nad nią prace badawczwo-wzdrożeniowe. W 1951 r. wydał książkę pt. Terapia skoncentrowana na kliencie. W 1964 r. podjął się na Western Behavioral Sciences Institute psychologicznych badań nad procesami grupowymi oraz nad kształceniem do samorozwoju; utworzył w 1968 r. Centrum do Badań nad Osobą w La Jolla w Kalifornii. Jego poglądy wywarły na myśl psychologiczno – pedagogiczną i praktykę edukacyjną, zwłaszcza na powstanie alternatywnych szkół i klinik psychiatrycznych. W Polsce znany jest jako najwybitniejszy przedstawiciel psychologii humanistycznej mimo nielicznych przekładów jego książek i artykułów naukowych. Żadne jednak z jego najważniejszych dzieł nie ukazało się w naszym kraju w pełnym przekładzie, a są to takie tytuły, jak:Freedom to learn[1969];Freedom ‘to learn for the 80’s[1984]A way of being[1980]
