Cezaryna Wojnarowska

Z Wikipedii

Cezaryna Wojnarowska (ur. 1862 w Kamieńcu Podolskim, zm. 1911) - polska działaczka socjalistyczna. Pochodziła ze zubożałej szlachty. Jej ojciec, Konstanty Wojnarowski, był asesorem sądowym. W 1877 r. ukończyła gimnazjum w Kiszyniowie. W tym samym roku rozpoczęła naukę na Wyższych Kursach Pedagogicznych Wyszniegradzkiego w Sankt Petersburgu. Po pewnym czasie przeniosła się na Kursy Medyczne dla Kobiet przy Wojskowej Akademii Medyko – Chirurgicznej. Uczęszczała też na niektóre wykłady Wyższych Kursów dla Kobiet im. Bestużewa – Riumina. Od 1883 roku żyła na emigracji. W latach 1884 - 1889 była redaktorką Prześwitu i Walki Klas. W 1884 r. wyjechała na studia do Genewy, gdzie studiowała nauki społeczne. Za działalność polityczną została wydalona ze Szwajcarii i rozpoczęła w 1889 studia na wydziale historyczno – literackim Uniwersytetu Paryskiego. Już podczas studiów w Petersburgu aktywnie zaangażowała się w działalność socjalistyczną, którą kontynuowała później w Genewie i w Paryżu. W latach 1900-1904 szczególnie aktywnie działała w SDKPiL. Jednocześnie prowadziła szeroką działalność społeczną, m.in. organizując pomoc dla byłych więźniów i emigrantów politycznych oraz działając w paryskim Czerwonym Krzyżu. Od 1911 r. wykładała na Kursie Nauk Społecznych. Zmarła na atak serca w 1911 r. Nie założyła rodziny.

[edytuj] Źródła

• J. Kasprzakowa, Cezaryna Wojnarowska, Warszawa 1978.
• D. Wawrzykowska – Wierciochowa, Cezaryna Wanda Wojnarowska, „Z pola walki”, s. 180 – 198.