Charles A. Halleck
Z Wikipedii
Charles Abraham Halleck (22 sierpnia 1900 - 3 marca 1986) był amerykańskim politykiem ze stanu Indiana, który związany był z Partią Republikańską.
Urodzony w De Motte w Jasper County w Indianie, Halleck służył w piechocie w czasie I wojny światowej. Po odbyciu służby wojskowej studiował prawo na uniwersytecie stanowym.
Po śmierci kongresmana-elekta Fredericka Landisa w roku 1935 zajął jego miejsce, jako reprezentanta 2. okręgu stanu Indiana. W Izbie zasiadał do roku 1969.
Jego pozycja rosła: w latach 1947–1949 i 1953–1955 przywódcą większości, zaś 1959-1965 liderem mniejszości.
Koniec jego rządów we frakcji nastąpił na skutek buntu tzw. młodoturków, czyli młodszych republikańskich kongresmanów, którzy mieli dość jego skostnienia i konserwatyzmu. Jednym z przywódców buntu był kongresman z Michigan Gerald Ford, który zajął miejsce Hallecka.
Halleck zmarł w Lafayette w Indianie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (en)
Sereno E. Payne (R) • Oscar Underwood (D) • Claude Kitchin (D) • Franklin Wheeler Mondell (R) • Nicholas Longworth (R) • John Q. Tilson (R) • Henry T. Rainey (D) • Jo Byrns (D) • William B. Bankhead (D) • Sam Rayburn (D) • John W. McCormack (D) • Charles A. Halleck (R) • John W. McCormack (D) • Charles A. Halleck (R) • John W. McCormack (D) • Carl Albert (D) • Hale Boggs (D) • Tip O'Neill (D) • Jim Wright (D) • Tom Foley (D) • Dick Gephardt (D) • Dick Armey (R) • Tom DeLay (R) • Roy Blunt (R) • John Boehner (R) • Steny Hoyer (D)