Choroba dekompresyjna

Z Wikipedii

	Choroba kesonowa (dekompresyjna)
()
ICD-10:	T70.3
T70.3.0 {{{X.0}}}
T70.3.1 {{{X.1}}}
T70.3.2 {{{X.2}}}
T70.3.3 {{{X.3}}}
T70.3.4 {{{X.4}}}
T70.3.5 {{{X.5}}}
T70.3.6 {{{X.6}}}
T70.3.7 {{{X.7}}}
T70.3.8 {{{X.8}}}
T70.3.9 {{{X.9}}}

Choroba dekompresyjna, DCS, choroba kesonowa - zespół objawów dotykających osobę wystawioną na zbyt szybko zmniejszające się ciśnienie otoczenia.

Choroba dekompresyjna może wystąpić w sytuacjach, gdy:

• nurek zbyt szybko wynurzy się na powierzchnię bez zastosowania odpowiedniej prędkości i przystanków dekompresyjnych;
• samolot po wystartowaniu dla bezpieczeństwa w kontrolowany sposób obniża w środku ciśnienie (samolot jest szczelny);
• robotnik opuszcza keson lub kopalnię, do których wpompowano powietrze w celu pozbycia się wody.

Następuje wówczas zmniejszanie ciśnienia otoczenia, co powoduje z kolei powstawanie pęcherzyków gazu obojętnego (zazwyczaj azotu) w tkankach i płynach ustrojowych organizmu.

Zgodnie z prawem Henry'ego, jeśli ciśnienie gazu nad lustrem płynu zostaje zmniejszone, ilość gazu rozpuszczonego w płynie również ulega zmniejszeniu. To samo zjawisko występuje przy otwieraniu butelki z gazowanym napojem, kiedy odkręcamy nakrętkę, słychać ulatujący gaz i widać tworzące się pęcherzyki dwutlenku węgla. Powstają one w wyniku nagłego zmniejszenia ciśnienia otoczenia panującego w butelce, do wartości ciśnienia atmosferycznego.

Podobnie dzieje się z azotem (gazem obojętnym), który normalnie występuje w tkankach i płynach ustrojowych organizmu w niegroźnej postaci rozpuszczonej. Podczas szybkiego zmniejszania ciśnienia, np. w przypadku rozszczelnienia kabiny lecącego samolotu, lub podczas wynurzania w nurkowaniu, następuje uwalnianie gazu obojętnego rozpuszczonego w organizmie. Jeśli cały proces przebiega zbyt szybko, gaz obojętny wytrąca się z krwi i tworzy pęcherzyki, wywołując następujące objawy: świąd i marmurkowatość skóry, skrzypienie skóry, bóle stawów (ang. the bends), uszkodzenia układu nerwowego, paraliż lub śmierć. Późne powikłania to zmiany zwyrodnieniowe stawów i martwica kości.

Choroba dekompresyjna (DCS) oraz zator gazowy, mimo że wywoływane przez różne czynniki, mogą mieć bardzo podobne objawy. Dlatego występują w nazewnictwie fachowym wspólnie pod terminem Zespół Zaburzeń Dekompresyjnych lub DCI.