Ciągły wlew baklofenu do przestrzeni podpajęczynówkowej

Z Wikipedii

Ciągły wlew baklofenu do przestrzeni podpajęczynówkowej (ang. intrathecal baclofen therapy, IBT) to metoda leczenia spastyczności, wskazaniem do której jest brak efektów lub występowanie działań niepożądanych przy doustnym podawaniu baklofenu. Metoda pozwala obniżyć dawkę leku co najmniej 100-krotnie przy jednakowym efekcie terapeutycznym. Lek podawany jest przy pomocy prostego systemu składającego się z tytanowej pompy z rezerwuarem pojemności 18 lub 10 ml i silikonowego cewnika na stale wszczepionego do przestrzeni podpajęczynówkowej. Przed implantacją zestawu przeprowadza się test z baklofenem polegający na podaniu pojedynczej dawki 25-100 mg leku do przestrzeni podpajęczynówkowej drogą punkcji lędźwiowej.

[edytuj] Bibliografia

• Neurochirurgia czynnościowa. Marek Harat (red.). Bydgoszcz: 2007, ss. 184-188. ISBN 978-83-926225-0-5.