Ciecz Luttingera

Z Wikipedii

Ciecz Tomonagi-Luttingera, Ciecz Luttingera, Model Tomonagi-Luttingera - teoretyczny model opisujący oddziaływanie elektronów (lub innych fermionów) w jednym wymiarze przy założeniu liniowej relacji dyspersji. Zagadnienie jest rozwiązywalne ściśle przy wykorzystaniu techniki zwanej bozonizacją.

Model Tomonagi-Luttingera został zaproponowany ze względu na załamywanie się przewidywań modelu cieczy Fermiego w jednym wymiarze.

[edytuj] Własności modelu Tomonagi-Luttignera

Przybliżenie jednowymiarowej parabolicznej relacji dyspersji Ε(k) w metalu poprzez liniowe rozwinięcie zależności energii od wektora k na powierzchni Fermiego w modelu Tomonagi-Luttingera.

Podstawowe własności charakterystyczne dla modelu Tomonagi-Luttingera

• Powstanie dwóch niezależnie propagujących się wzbudzeń kwazicząstkowych układu: spinonów i holonów (Separacja spinowo-ładunkowa)
• W przeciwieństwie do modelu cieczy Fermiego brak jest nawet dla T=0 skoku w rozkładzie cząstek na powierzchni Fermiego
• Brak typowego dla kwazicząstek maksimum w zależnej od k funkcji gęstości spektralnej. W przeciwieństwie do tego pojawiają się osobliwości potęgowe w których występuje nieuniwersalny wykładnik zależny od siły oddziaływania (wartości parametru oddziaływania)
• Model jest teoretycznym zastosowaniem techniki ścisłego rozwiązywania zagadnień fizyki silnie skorelowanych fermionów zwanej bozoniacją

[edytuj] Bibliografia

• S. Tomonaga: Progress in Theoretical Physics, 5, 544 (1950)
• J. M. Luttinger: Journal of Mathematical Physics, 4, 1154 (1963)

To jest tylko zalążek artykułu związanego z fizyką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.