COCOMO
Z Wikipedii
COCOMO (ang. constructive cost model) - model szacowania liczby osobogodzin w procesie tworzenia oprogramowania.
Opracował go Barry Boehm już w 1981 roku pracując w Boeing_Company na podstawie około 60 projektów informatycznych o różnej złożoności (od 2KDSI do 100KDSI) i napisanych w różnych językach programowania.
Spis treści |
[edytuj] Postępowanie
[edytuj] ustalenie metryki
Aby oszacować liczbę osobogodzin należy najpierw oszacować, z ilu linijek kodu lub function points będzie się składać gotowy projekt. Liczba linijek kodu jest przedstawiana w KDSI (1000 (K) delivered source instructions [1 KDSI = 1000 linijek].
[edytuj] ustalenie złożoności
Następnie należy wybrać, do której z trzech poniższych grup pasuje analizowany projekt.
- Łatwy ("organic mode"), to projekt, w którym mały zespół posługuje się znanymi narzędziami pracy. Zna on hardware i software, z którymi rozwijany projekt będzie reagować. Presja czasu jest mała. Łatwe projekty są wielkości do max. 50 KDSI.
- pośredni projekt ("semi-detached"), to projekt, w którym jeden z czynników z projektu prostego nie jest znany, np. zespół nie zna hardware, który przyjdzie mu programować itp. Takie projekty są wielkości do 300 KDSI.
- trudny ("embedded mode"), to bardzo złożony projekt, wiele czynników jest nieznanych lub należy uwzględnić szczególne procedury,np. w branży bankowej.
[edytuj] Wzory
- E=ab(KDSI)bb
- D=cb(E)db
- P=E/D
, gdzie E jest nakładem pracy w osobomiesiącach, D jest czasem, jaki jest potrzebny do rozwoju projekty (time to develop), a P oznacza liczbę osób, przy której projekt będzie najefektywniej zrealizowany.
Stałe ab, bb, cb and db są podane poniżej:
Software project ab bb cb db Organic 2.4 1.05 2.5 0.38 Semi-detached 3.0 1.12 2.5 0.35 Embedded 3.6 1.20 2.5 0.32