CPP

Z Wikipedii

cpp (C Preprocessor) to standardowy preprocesor dla języków C i C++.

CPP udostępnia jedynie bardzo prostą funkcjonalność i w żaden sposób nie rozpoznaje składni języka przetwarzanego tekstu.

Ważniejsze funkcje to:

• Zdefiniuj stałą:

#define X Y

• Zdefiniuj makro:

#define X(argument) rozwinięcie

• Skasuj definicję:

#undef X

• Włącz plik (poszukiwany wg ścieżki standardowej, zdefiniowanej w konfiguracji programu cpp):

#include <stdlib.h>

• Włącz plik (poszukiwany wg ścieżki dodatkowej, definiowanej przez użytkownika):

#include "foo.h"

• Kompilacja warunkowa

#if warunek
  Kod jeśli warunek jest spełniony
#else
  Kod jeśli warunek nie jest spełnione
#endif

W języku C bardzo wiele ważnej funkcjonalności zależy od preprocesora. Użycie preprocesora jest jednak źródłem wielu problemów i pomyłek programistycznych. Poza szczególnymi przypadkami nie jest on też zintegrowany z językiem.

Z tego powodu w języku C++ dodano wiele funkcjonalności mającej na celu zastąpienie preprocesora. Część tej funkcjonalności została potem dodana również do języka C.

Są to między innymi:

• Deklaracje stałych (poprzez słowo kluczowe języka const zamiast dyrektywy preprocesora #define) (również w C):

const int foo = 5;

• Funkcje rozwijane (inline) zamiast makr (również w C):

inline int abs(int x) {
  if(x>0)
    return x;
  else
    return -x;
}

• Szablony (tylko C++):

template<class T> swap(T &x, T &y) {
  T tmp;
  tmp=x;
  x=y;
  y=tmp;
}

Nadal jednak konieczne jest użycie preprocesora do włączania nagłówków bibliotek oraz do kompilacji warunkowej.