Curtis LeMay
Z Wikipedii
Curtis Emerson LeMay (15 listopada 1906 - 1 października 1990) - generał i polityk amerykański.
Podczas II wojny światowej dowodził, już w stopniu generała, dużymi siłami lotniczymi na wschodnim teatrze wojennym, gdzie Japończycy nazywali go brutalnym LeMayem. Był autorem koncepcji bombardowań dywanowych maszynami B-29 z niskiego pułapu, nocą z użyciem bomb zapalających celem wywołania burzy ogniowej. Najbardziej niszczycielski nalot w historii miał miejsce nocą 9-10 marca 1945 nad Tokio.
Po wojnie dowodził m.in. przełamaniem blokady Berlina, za pomocą mostu powietrznego. Pełnił też wiele ważnych funkcji w armii, m.in. szefa sztabu amerykańskich sił lotniczych w latach 1961-1965.
W roku 1968 gubernator stanu Alabama George Wallace, który, mimo że oficjalnie był demokratą, kandydował w tegorocznych wyborach prezydenckich z ramienia południowych rasistów (tzw. Niezależna Partia Amerykańska), mianował LeMaya swoim kandydatem na urząd wiceprezydenta. Wallace w czasie wojny służył pod rozkazami swego partnera na liście. Jednakże LeMay nie zaagnażował się wówczas aktywnie w kampanię.
Tandem Wallace-LeMay zdobył wówczas 5 stanów południowych (Alabama, Arkansas, Missisipi, Luizjana i Georgia), 46 głosów elektorskich i 9,901,118 głosów powszechnych.
W czasie kampanii LeMay krytykował rząd za zbyt łagodną politykę w Wietnamie i sugerował, aby cofnąć go za pomocą bombardowań z powrotem do epoki kamiennej.
Postać z powieści Dr. Strangelove: generał Buck Turgidson była wzorowana właśnie na LeMayu.