Cyrk (rozrywka)
Z Wikipedii
Cyrk - dziedzina sztuki widowiskowej, ukształtowana w Anglii pod koniec XVIII w., nawiązująca do tradycji antycznych. Sztuka cyrkowa polega na uzyskaniu harmonii odwagi i umiejętności artysty (żonglera, tresera, linoskoczka).
Spis treści |
[edytuj] Wędrowni kuglarze
W Europie sztuka cyrkowa rozkwitła w średniowieczu, kiedy pojawili się wędrowni kuglarze lub hecarze. Pokazy, zwane hecami, nie odbywały się na wielkich arenach lub namiotach, lecz na ulicach miast, jarmarkach i festynach. Wielkich emocji dostarczali przede wszystkim linoskoczkowie, wykonujący niebezpieczne popisy równowagi na linie rozciągniętej nad ulicą, pomiędzy dachami domów. Do wędrownych trup należeli też żonglerzy, połykacze ognia, mimowie i komedianci.
[edytuj] Wielkie buty i czerwone nosy
Współczesny cyrk to przede wszystkim rozrywka, dlatego jego nieodłącznym elementem są występy klaunów. Kolorowo wymalowani przebierańcy w za dużych butach i ze sztucznymi kolorowymi nosami - ulubieńcy dzieci - mają za zadanie rozśmieszać publiczność. Nie jest to łatwe, często więc muszą posiąść wiele różnych umiejętności - teatralnych, muzycznych i gimnastycznych. Do najpopularniejszych przedstawicieli tej grupy cyrkowców zalicza się akrobatów i mimów oraz charakterystycznych klaunów 'ryżych' i 'białych', nawiązujących do tradycyjnych postaci komicznych, takich jak arlekin, czy pierrot.
[edytuj] Niebezpieczna praca
Popisy ekwilibrystyczne i akrobatyczne wymagają niezwykłych umiejętności, które zdobywa się tylko dzięki wieloletnim ćwiczeniom. Przykładem takiej sztuki są akrobacje na wysoko zawieszonych trapezach, wymyślone w połowie XIX w. we Francji. Do ich wykonania jest potrzebne wielkie wyczucie czasu, zręczność, siła i gibkość ciała. Trudnym zadaniem są także: jazda na jednokołowym rowerku, wymagająca wyjątkowego poczucia równowagi, oraz pokazy precyzyjnego rzucania nożami. Każdy nieprawidłowo wykonany ruch podczas podczas wszystkich ewolucji wiążę się z ogromnym niebezpieczeństwem i może zagrażać życiu artysty.
[edytuj] Treserzy i tresowane zwierzęta
W większości cyrków na całym świecie do klasycznych numerów należą występy tresowanych zwierząt. W programie znajdują się np. pokazy piesków jeżdżących na rowerach i skaczących przez przeszkody, fok żonglujących piłkami, a także jazda konna. Szczególną atrakcją są zazwyczaj numery z udziałem niebezpiecznych zwierząt, takich jak niedźwiedzie, lwy, tygrysy, i słonie. Widok tresera wkładającego głowę w paszczę lwa mrozi krew w żyłach, ale równie emocjonujące mogą być słonie stojące na dwóch nogach.
[edytuj] Kontrowersje
Fakt tresury (w szczególności metod jej przeprowadzania) oraz przetrzymywania zwierząt, jak również warunków, w jakich są przetrzymywane (w szczególności w przypadku gatunków egzotycznych) sprawia, iż cyrki, w których programach występują zwierzęta często są krytykowane przez organizacje zajmujące się prawami zwierząt. Również niektórzy psychologowie poddają w wątpliwość wartość pokazów, w których dzieci obserwują zmuszanie zwierząt do nienaturalnych dla nich czynności.