Cztery Skarby Gabinetu
Z Wikipedii
| Nazwa chińska | |
| Hanyu Pinyin | Wenfang Si Bao |
| Wade-Giles | Wen-fang ssu-pao |
| Spolszczenia | Cztery Skarby Gabinetu/ Pracowni/ Pokoju Pisarskiego itp. |
| Znaki trad. | 文房四寶 |
| Znaki upr. | 文房四宝 |
Cztery Skarby Gabinetu - to przedmioty niezbędne do kreślenia znaków pisma chińskiego. W przeszłości były podstawowym wyposażeniem każdego chińskiego uczonego, urzędnika albo literata. Termin wszedł do obiegu między IV i V wiekiem, kiedy technika kreślenia znaków pędzelkiem na papierze stała się podstawowym sposobem pisania w Chinach. Dziś nie sposób sobie bez nich wyobrazić chińskiej kaligrafi.
Do Czterech Skarbów zaliczają się:
- papier (zhi 紙) - wynaleziony w Chinach najpóźniej na początku II wieku i tam po raz pierwszy użyty do pisania
- pędzel pisarski (bi 筆) - wykonany z włosia i bambusowego patyczka; został wynaleziony najpóźniej w III w. p.n.e. Nim zaczęto wytwarzać papier, pisano nim m.in. na jedwabiu i bambusowych deszczułkach
- kamień pisarski (yan 硯) - płaski kamień z wgłębieniem do rozrabiania tuszu z wodą, odpowiednik kałamarza
- tusz (mo 墨) - przechowywany w małych sztabkach
