Długie pożegnanie

Z Wikipedii

Długie pożegnanie (tytuł oryginału angielskiego The Long Goodbye) – powieść Raymonda Chandlera z 1953 roku z serii powieści, których głównym bohaterem i narratorem jest prywatny detektyw Philip Marlowe. Książka ta przez wielu uznawana jest za najlepszą książką autora. W 1955 roku książka zastala nagrodzona nagrodą im Edgara Allana Poe (Edgar Alla Poe Award) przyznawaną przez Mystery Writers of America.

W porównaniu do wcześniejszych powieści Chandlera takich jak Głęboki sen czy Żegnaj laleczko, Długie Pożegnanie jest mniej brutalne, za to bardziej psychologiczne z doskonale stworzonymi postaciami. Akcja powieści rozgrywa sie w Kalifornii po drugiej wojnie światowej. Tło społeczne jest szeroko zarysowane. Tytuł powieści nawiązuje do niełatwej przyjazni narratora powieści, detektywa Marlowe’a z przypadkowo poznanym alkoholikiem, niegdyś bohaterem wojennym, obecnie bez zajęcia, żyjącym na koszt bogatej żony. Innymi ważnymi postaciami są: dobrze zarabiajacy pisarz bestselerów, który ma problemy z pisaniem i piciem (element autobiograficzny) oraz jego oziębła i niewybalansowana psychicznie żona. Postacie drugoplanowe to gangsterzy z Las Vegas oraz szanowani milionerzy mający ze sobą więcej wspólnego niż by się można było spodziewac.

Akcja powieści jest doskonale zbudowana zarówno z punktu widzenia logiki jak i psychologicznego uzasadnienia działań bohaterów. Głowny bohater Philip Marlowe jest znacznie bardziej dojrzały niz we wcześniejszych powieściach. Mimo że odkrycie prawdy jest nie na rękę wielu wpływowym osobom, Marlowe w imię przyjaźni i zasad nie ustępuje. Znając prawdę, a nie mogąc jej udowodnić doprowadza do samobójstwa sprawcę zbrodni.