David Talfryn

Z Wikipedii

David Talfryn, właściwie Reginald David Hill (ur. 27 kwietnia 1878 w Portsmouth, zm. 30 maja 1931) – angielski językoznawca i tłumacz, badacz języka walijskiego.

[edytuj] Życie i działalność

Po ukończeniu filologii klasycznej na Uniwersytecie Oksfordzkim krótko pracował jako wykładowca. Zniechęcony do pracy naukowej (jego prace dot. przekładu Biblii z koptyjskiego na łacinę były mocno krytykowane), został urzędnikiem. Podczas I wojny światowej trafił na front jako ochotnik. Ciężko ranny w czasie brytyjskiej ofensywy pod Loos (odłamek uszkodził mu płuco), osiadł w posiadłości żony w Llandysul (południowa Walia). W trakcie rekonwalescencji zainteresował się językiem walijskim, który poznał dzięki matce (pochodzącej z Ebbw Vale). Jego prace – podpisywane pseudonimem "Talfryn" (walijska wersja jego nazwiska "Hill"), poświęcone były głównie gramatyce i historii tego języka ("Podstawy gramatyki walijskiej", Cardiff 1919; "Język walijski na przestrzeni wieków", Caernarfon 1924; "Gramatyka starowalijska", Cardiff 1926) zostały chłodno przyjęte przez krytyków i naukowców. Talfrynowi zarzucano zbytnią dowolność w formułowaniu sądów dot. najwcześniejszych źródeł jęz. walijskiego, nieporządek terminologiczny oraz stosowanie kolokwializmów i uproszczeń. Mimo nieprzychylnych opinii kontynuował swą pracę, a w 1923 roku rozpoczął "dzieło życia" – próbę przekładu Biblii na walijski. Prace posuwały się jednak bardzo wolno, ostatecznie Talfryn zdążył przetłumaczyć jedynie "Księgę Psalmów" oraz fragmenty "Apokalipsy św. Jana" i "Dziejów Apostolskich". Prace przerwała przedwczesna śmierć autora – w wyniku komplikacji po zapaleniu płuc Talfryn zmarł 30 maja 1931 roku. Spuścizna Davida Talfryna oprócz przetłumaczonych fragmentów Biblii obejmuje także 5 książek i ponad 70 artykułów. Mimo niezaprzeczalnego wkładu w rozwój języka walijskiego, dziś jest to autor niemal kompletnie zapomniany.

[edytuj] Bibliografia

Źródło: Patricia Aithie "David Talfryn – forgotten linguist?"; New Welsh Reviev, Issue 46, 1998, ss. 9-33.