Den

Z Wikipedii

Den - piąty władca starożytnego Egiptu z I dynastii, pierwszy noszący tytuł króla Górnego i Dolnego Egiptu.

Lata panowania:

• 3050-2995 p.n.e. (Grimal)
• 2930-2910 p.n.e. (Schneider)
• 2939-2892 p.n.e. (Kwiatkowski)

Jego imiona:

• Den (Dewen) – imię horusowe
• Chasti lub Semti, Septi – na Liście Królów z Abydos
• Usaphais – u Manetona

Był synem faraona Dżeta i królowej Meritneit, która w pierwszych latach panowania syna pełniła funkcję regentki. Jego żoną była księżniczka saicka Merneit.

Był energicznym władcą. Prowadził liczne, zwycięskie wojny na Synaju, w Palestynie i Nubii. Starożytne źródła odnotowały również jego ożywioną działalność religijną, udział w licznych uroczystościach i konsekracje nowych wizerunków bóstw. Za jego czasów miało miejsce najprawdopodobniej pierwsze znane święto sed. Prawdopodobnie również przejął dobra swoich poprzedników i pomniejszył władzę urzędników. Utworzył też urząd "kanclerza króla Dolnego Egiptu". Wykazywał również zainteresowania naukami medycznymi.

Jego panowanie było okresem świetności i dobrobytu, o czym świadczy bogate wyposażenie grobowców jego współczesnych, w tym grobowca kanclerza króla Dolnego Egiptu Hamaki w Sakkarze.

Pochowany w Umm el-Qaab w Abydos.

[edytuj] Bibliografia

• Grimal N. - „Dzieje starożytnego Egiptu”, PIW, Warszawa 2004, s. 59-60, 62, ISBN 83-06-02917-8
• Kwiatkowski B. - „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, s. 57-58, ISBN 83-207-1677-2
• Schneider Th. - „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 112-113, ISBN 83-01-13479-8