Dezyderata

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy poematu. Zobacz też: artykuł o drugiej żonie Karola Wielkiego.

Desiderata (od łac. desideratum, w liczbie mnogiej desiderata – to, co pożądane, upragnione, potrzebne) to poemat napisany przez Maksa Ehrmanna, zawierający wskazówki na temat dobrego życia.

Odwoływali się do niej hippisi, jest też popularna wśród uczestników ruchu Anonimowych Alkoholików.

[edytuj] Historia tekstu

Utwór powstał w 1927. W 1933 autor złożył go w formie życzeń na Boże Narodzenie dla przyjaciół. W 1948 wdowa po Ehrmannie opublikowała go w tomiku The poems of Max Ehrmann, skąd dwa lata później, w 1950, do zbioru nabożnych pieśni zaczerpnął go pastor kościoła pod wezwaniem Św. Pawła w Baltimore. Dopiero tą drogą Dezyderata dostała się do kultury masowej.

Plotka na temat anonimowego autora i błędna data powstania – 1692 – pochodzą stąd, że strona, na której znajdował się tekst utworu w owym zbiorze, miała nagłówek z informacją: "Stary kościół św. Pawła" i datą 1692 (w rzeczywistości to data budowy kościoła). Wskutek częstego kopiowania jedynie tej strony, informacja zaczęła być błędnie odczytywana.

[edytuj] Piosenki i nawiązania

Dezyderata posłużyła jako tekst znanej piosenki Lesa Crane'a z muzyką Freda Wernera (po raz pierwszy nagranej w 1970 przez brytyjską grupę Every Which Way) oraz popularnej w Polsce piosenki kabaretu Piwnica pod Baranami. Na jej podstawie napisał też piosenkę polski zespół hip-hopowy WWO. Wersja Lesa Crane'a została sparodiowana jako "Deteriorata" przez National Lampoon w 1972.

W 1997 w Chicago Tribune pojawił się satyryczny felieton Wear Sunscreen, który w 1998 znalazł się na płycie Buza Luhrmanna w postaci piosenki Everybody's Free (To Wear Sunscreen) wykonywanej przez aktora Lee Perry'ego i Quindona Tarvera (chórki). Jej tekst nawiązuje stylem do Dezyderaty, a wykonanie do piosenki Lesa Crane'a. Ten utwór także doczekał się swoich parodii.