Dyskusja:Diagram Feynmana
Z Wikipedii
Do hasła dopisano poniższe teksty - nie czuję się kompetentny do ich oceny ani przydatności, wstawiam hasło "DoPracowania" celem uwzględnienia (pozytywnie lub negatywnie) (Andrzej z Helu LIST 13:18, 15 lis 2005 (CET)):
- wiesz: ja skonczylem fizyke teoretyczna ale ty nei czujesz sie kompetentny odroznic tekstu z ksiazki dla nastolatkow od precyzyjnego wyjasnienia co to sa DF tyle ze napisanego w niestrawnym zargonie. Juz lepiej usuncie cale to haslo ;-) kakaz
Grafu Feynmana nie reprezentują zapisu faktycznie zachodzącej reakcji cząstkowej. W szczegolnosci dla diagramów Feynmana, które zwykle zapisywane są w pzrestrzeni pędów, nie ma żadnego określonego przez diagram nastepstwa czasowego procesów na nim przedstawionych oraz pojawiają się na nim obiekty, jak np. pola duchów, nei mające żadnego fizycznegoodpowiednika: reprezentują one wyłacznei zmienne całkowania w wyrażeniach podcałkowych formalnego szeregu wyrażającego funkcję Greena za pomoca funkcjonałów pola. Grafy Faynmana są pojęciem o wiele bardziej skomplikowanym niz sądzą amatorzy nabywający swoja wiedzę z książek popularnonaukowych, a jednocześnie są pojęciem czysto technicznym nie mającym wielkiego zwiazku z piktograficznym przedstawieniem reakcji czaskowych.
Diagram Feynmana to graficzny, bazujący na grafach, sposób zapisu pewnych wyrażeń całkowych w formalnym rozwinięciu w szereg operatorowego funkcjonału działania w kwantowej teorii pola. Za pomocą grafów rozmaitego kształtu i rodzaju, reprezentuje się w diagramach Faynmanna całki wielokrotne występujące w teoriopolowym rachunku zaburzeń. Przedstawienie takie pozwala wprowadzić bardzo efektywne metody zliczania ilości wyrażeń danego typu ( bazujące na metodach kombinatorycznych) oraz analizę symetrii wyrażeń. W szczególności odpowiednie metody grafów o określonej budowie geometrycznej pozwalają na wydzielenie z całego szeregu podciągów dla których możliwe jest obliczenie ich sum częściowych a niekiedy także ścisłe obliczenie ich wkładów. Postępowanie takie umożliwia jasne przedstawienie analizy zbieżności szeregu, oraz spójne stosowanie metody renormalizacji, oraz jawne dowiedzenie niezmienniczości teorii względem grupy Lorenza.
Dzięki diagramom Feynmanna jasne także staje się spełnienie zasady zachowania pędu oraz zgodność z podejściem relatywistycznym.
Często tą sama nazwa określa się graficzne przedstawienie przebiegu reakcji w fizyce czastek elementarnych: przyjmuje się, że czas biegnie od strony lewej do prawej, zas na D-F rozmaite zdarzenia reprezentowane są przez linie rozmaitych rodzajów ( przerywane, faliste, ciągłe itp. ) obrazujące jakościowo tor cząstek elementarnych ( hadronów, fotonów, elektronów ) , zderzenia w postaci przecięć tych linii itp. Należy jednak pamiętać, że te dwa typy diagramów opisują zupełnie różne sytuacje. W szczególności nie można na jednym diagramie przedstawić zarówno diagramów Faynmanna w ich rozumieniu matematycznym z diagramami w ich rozumieniu "fizycznym" i uważać że da się im przypisać jakąś wspólną interpretację. Różnice staja się wyraźnie widoczne w wypadku występowania pól duchów, w tym, ze w diagramach fizycznych występują "cząstki ubrane" a nie gołe jak w diagramach matematycznych itp.
