Digital Radio Mondiale

Z Wikipedii

DRM (ang.Digital Radio Mondiale) - system transmisji cyfrowej przeznaczony do zastosowania w istniejących pasmach radiofonicznych poniżej 30 MHz (fale długie, średnie i krótkie). Podstawowa szerokość pasma sygnału wynosi 9 kHz lub 10kHz. Standard przewiduje możliwość pracy w kanałach o szerokości połówkowej 4,5 lub 5 kHz oraz z kanałem o podwójnej szerokości 18 lub 20 kHz. W systemie DRM wykorzystuje się multipleksację OFDM oraz z modulacją QAM-4, QAM-16, i QAM-64.

W systemie DRM wyróżnia się następujące sygnały:

• FAC (ang.Fast Acces Channel) zawiera informację o nadawcy sygnału oraz podstawowe informację niezbędne do zdekodowania pozostałej części transmisji. Kanał ten zawsze modulowany jest modulacją 4 QAM.

• SDC (ang.Service Description Channel) kanał ten zawiera informację o sposobie dekodowania głównego kanału MSC, o dostępnych strumieniach w sygnale oraz informację o innych dostępnych emisjach danego nadawcy (DRM, DAB, analogowe). Modulacja 4-QAM lub 16-QAM.

• MSC (ang.Main Service Channel) kanał ten zawiera użyteczną informację tj. strumienie audio lub danych. Modulacja 16-QAM lub 64-QAM.

Poza w/w sygnałami w systemie DRM wyróżnia się sygnały synchronizacji:

• Częstotliwości - podnośna o częstotliwości odniesienia fc nie jest nadawana. Aby umożliwić określenie częstotliwości odniesienia trzy podnośne : fc+750 Hz, fc+2250 Hz, fc+3000 Hz nie są modulowane.

• Czasu - komórki synchronizacji czasu umożliwiają określenie pierwszego elementu ramki transmisji. Nadawane na określonych podnośnych, zależnie od stosowanego trybu odporności, co 400 ms.

• Poziomu - komórka zawiera sygnał o wzorcowej amplitudzie i fazie. Służy do określenia charakterystyk częstotliwościowych kanału. Rozmieszczone są równomiernie w całym paśmie sygnału. Ilość komórek zależy od trybu odporności.

Zobacz też: Angielska wersja artykułu(en)