Dioda PIN
Z Wikipedii
Dioda PIN (od ang. p-type, intrinsic, n-type semiconductor) to półprzewodnik ze złączem warstw typu p-n z wbudowaną pomiędzy nimi warstwą wewnętrzną (niedomieszkowaną - najlepiej warstwa półprzewodnika samoistnego), stosowany jako rezystor w układach wysokiej częstotliwości.
Diody te charakteryzuje wysoka rezystancja oraz niska pojemność dla polaryzacji w kierunku zaporowym, a w układzie pracy ze zmienną impedancją: niewielkie tłumienie diody załączonej i wysokie tłumienie, gdy nie dioda przewodzi. Zmiany te mogą być ogromne, a czas powrotu do napięcia zaporowego, zwany bezwładnością zależy od czasu życia nośników mniejszościowych. Poniżej określonej granicy diody te funkcjonują jak zwykłe złącze p-n.
